ne tutucudur ne yobazdır ne de şakirttir. ufak anadolu ilindeyse hiçbiri değildir. yaşadığı şehrin şartları onu gerektirmektedir. kısa kollu giydiğinde bile abazanların ağzının suyu akmaktaysa bu baba buna nasıl izin verebilsin ki?
(bkz: senin bedenin benim kararım.)
ha meselam herkesin zevkine kimse karışamaz. ha nasıl karışamaz? ben bu şekil severim, şu bayan şu şekil sever, şu şekil sever. hiç kimse, kimseye karışmaya bi hakkı yoktur. herkesin özgürlüğü bidir.
bakmak istiyor, göstermek istemiyordur. kişi kendinden bilir işi, ayrıca üç lira bile vermeden beş köfteye göz dikmektir amacı. herkesi döndüre döndüre soy hayaller aleminde, senin kızının bacakları bembeyaz kalsın öyle. yok öyle.
klasik bir türk erkeği, klasik bir kız babasıdır. illaki kızlar minik minik giyinecek babalar da ha yavrum diyecek. siz nereden geldiniz? on sene önce dışarı çıkamayan milletler vardı hala var. siz mini etek giyemeyenleri koruma peşindesiniz. olay da şu ki malzeme olmamaları zorunuza gidiyor. etek giymek başka mini etek giymek başka. izin vermez vermez keyfine kalmış.
maço babadır. tutucu, şakirt, yobaz, ıyy, kaka olmak zorunda değildir; kıskanç olması yeterlidir.
ayrıca babamdır. ama maçolukla şakirtlikle alakalı değil bu durum, erkeklere acıyor kendisi.
çok çirkinim sözlük.
Kendi yapımı olan eseri milletin göz zevkinden sakınan babadır. Zamanında kendisi de şu tepkileri vermiştir:
- uff cemşit bacaklar taş gibi kıza bak.
- Of ben böyle sutunları roma eserlerinde bile görmedim.
- Vay vay vay bunlardan ikiz kulelerde olsaydı değil uçak füze çarpsa birşey olmazdı.
