bence giyime aile dahi kimse karışamaz. Şunu giyme bence hoş değil ya da hoş durmuyor denilebilir ama hayır giyemezsin denilemez çünkü o da bir birey ve onunda bir düşüncesi var.
Benim de babamdır.
Hayatımda etek giydiğim sayılı gün vardır, belki en son 6. Sınıfta falan giymiştim. Üniversite mezuniyetime elbise aldık annemle, beyaz, çok kısa değil dizin dört parmak falan üzerinde. Ama herkes çok yakıştırıyor, beni etekle belki de ilk kez görüyor arkadaşlarım mesela.
Mutlu oluyorum ama utanıyorum da bir yandan yıllardır giymiyorum sonuçta farklı hissettiriyor... Bir özgüvensizlik var.
Neyse babam da pek karışmaz bana hatta ilk bikinimi o almıştı bana.
"ben doğruyu yanlışı öğretirim gerisi ona kalır" derdi hep.
Neyse mezuniyete iki gün kalmış elbisemi almışım. Babama gösteriyim dedim fotoğrafını çekmiştim gösterdim...
Bana baktı, ve "bunu giyersen ben gelmiyorum" dedi. Bir hafta boyunca ağladım. O kadar dokundu ki. "istersen giy ama giyersen gelmem" dedi.
Amcam geliyor yengemle, ben götürürüm seni baban götürmezse diyorlar. istesem dedeme söylerim onlar zaten götürür beni onu da biliyorum. Erkek arkadaşım da istemiyordu giymemi kıskanıyordu ama halimi gördü o araba kiralar ben götürürüm seni diyor. Ailem gelmez senle gideriz diyor...
Ailelerimiz, annemiz babamız olmayacaksa ne anlamı vardı ki?
Çok dokundu. Dedeme babaanneme söylesem babama kızar götürürlerdi dediğim gibi.
Gitmemeyi düşündüm. Ama sırf üniversite için ne ilkokul ne lisede bu saçmalığa katılmamıştım. Kep atma töreni gibi şeylere.
Neyse gittim Beyaz bir pantolon ve şifon bir t shirt aldım. Gittim.
Bilmiyorum iki ay falan oldu galiba hala içim acıyor düşündükçe. "ben kızımın bacaklarını sergiletecek bi baba değilim, platforma çıkaracaklar orda herkes bacaklarını görecek" demişti...
Çok uzattım ama o elbiseyi ilerde kızım olursa ona giydiricem demiştim. Ama gördükçe üzüldüğüm için geri iade ettim aldığım yere. Kızıma daha güzellerini alacağım inşallah.
Edit: he bir de elbiseyi göstermeden babam borcum ne kadar demişti. Gerek yok ben verdim demiştim. Parasını bile istememiştim yani. Sonra bu tepkiyi aldım.
benim babam bana hiçbir zaman hiçbir konuda karışmadığı için hiçbir zaman mantık dahilinde yorum yapamayacağım babadır.
hep kendi istediğimi aldım, giydim, yaptım.
teşekkürler baba.
en azından kendi hayatımı kendim belirliyorum.
her konuda.
eğer kızı bunu giymek isteyecek zihniyette ise ve bunun için babayla kavga ediyorsa Allah o ailenin yardımcısı olsun. aklı başında, hayırlı evlatlar nasip etsin inşallah.
bacaklarını teşhir etmeye çalışan kızının erkeklerin salyalı bakışları altında seyredileceğini tahmin edebilen bir babadır. acilen o bacakları kırması gerekir.
oğluna, sevgilisiyle buluşup rahat rahat gezebilmesi için harçlık verip; kızı aklında namus mefhumuyla bütünleşmiş olduğu için ona karşı farklı bir muhafazakarlık diliminden anlam biçen baba hangisine iyilik yapıp geleceğini düşünmüş olabilir?