türkiye'nin en zengin 25 kişisinin serveti en fakir 10milyon kişininkine eşit.
işte açılan pergel.
ayrıca konuyla alakalı olaraktan...
(bkz: türk dolar milyarderleri)
kafasi calisan, elindekini avucundakini har vurup harman savurmayan, biraz da kalas olan herkes zengin olabilir. ama götüne don alamayip -20 konturlu hattına milyarlık telefon alan, üç kuruşunu geleceğe dönük yatirim yerine gösteriş için harcayan kişiler ve toplumlar ise sefalate mahkumdur.
toplumda firsat esitsizliği oldugu dogrudur ama öyle aman aman bir fark yaratmaz bu. kafası calisan ve gercekten ne istediğini bilen kişi bu sistemde ayakta durur.
yahutta ömrünü bir vehime harcar ve esamesi bile okunmaz. kişi önce ne yapmak istediğini iyi bilecek. kim nasil kazaniyorsa ondan feyz alip taslarini ona göre döseyecektir bu sistemde. gerekirse ruhunu bile satmaya hazir olacaktir. iki arada bir derede olmaz bu işler. cunku sistem my way or highway der insana. dünya değisti artik, artik kitaplar da yazan dünya değildir bu dunya.
kapitalist sistemin en büyük denge unsurudur. yeni oluşumlarda, kaos ortamlarında daha da belirginleşir. örneğin rusya' da bir anda dolar milyonerlerinin yükselişi. ülkemizde özal döneminden sonra daha tehlikeli bir biçimde ortaya çıkmıştır çünkü büyük miktarlarda voleyi vuran küçük kitleler yerine benim memurum işini bilir zihniyetiyle daha büyük kitlelerden küçük milyonercikler ortaya çıkmış ve yerinde sayan hep emekçi halk olmuştur.
enflasyonu önlemek için kullanılan bazı yöntemler kısa vadede işe yarayabilir , ancak uzun vadede hal daha kötüye gider. *
işte bundandır ki , bize derlerki durum iyiye gidiyor... öyle bir şey yok!
