benim çevremde gördüğüm bu gençlerin en büyük yanlışı, hayata karşı önyargılı olmaları, dünyayı hep kendilerini kapattıklarını çevreden görüyorlar, bu dünya görüşleri zaman zaman ''genç o ne saç öyle..'' gibi cümlelerle ortayada çıkabiliyor, avrupa yada amerikalıların yaptığı hiçbir davranışın bir türk tarafından yapılmaması gerektiği gibi düşüncelere kadar varabiliyor. ayrıca bu gençlerde gördüğüm diğer bir davranış, atatürk'ün ışıltı günlerine saygı duysalarda, sanki osmanlı'ya karşı daha bir sempati besliyorlar, olay tarihini sevmek ve övünmenin haricinde, ''biz osmanlı torunlarıyız..'' diyerek, kendilerini daha çok dış dünyadan gelebilecek etkilere kapatıyorlar. kendi tarihini sevmek ve övünmek tabiki suç değildir, her insan istediği şey ile övünebilir, ama olay tamamen anti-bilimsel yollarla, ''biz zamanında bu kadar yere hükmetmiş insanların torunlarıyız, istesek yunanistanı 3 saatte alırız..'' gibi yorumlara varınca insan ister istemez bu gençlerden şüphe duyuyor, çünkü bence bu ülkenin ihtiyacı, düşünen, bilimsel olmayan hiç yargıya yönelmeyen ve dünya görüşünü tamamen bilimsel temellere oturtan bir gençliktir. olaya birde şu yönden bakmak lazım, muhafazakarlık zaten adı üstünde, revizyonist olmayan bir kavram, bu gençlerden, tamamen bilimsel düşünceye yönelmelerini istemek, zaten muhafazakarlığa ters düşen birşey, örneğin amerika'daki katolikler kilise haricinde tamamen bilimsel bir yolu seçebilirken, türkiye'deki muhafazakarlığın geneli, bilimsel düşünüşe kapalı. bütün bunların ardından bu gençlerin ataerkil bir aile sisteminde büyüdüğünü düşündüğümüzde olay daha da netleşiyor. türkiye'de ataerkil yada feodal olarak yaşayan aileler zaten bazı şeyleri düşünmeyerek yaşar, bunun en büyük örneği, ''oğlum herkese çaksın ama kızım bakire kalsın anlayışı'' dır, bunun haricinde evin kadınları hep bir baskı altındadır, anne pazara giderken gözler üstündedir, evin kızı arkadaşlarıyla buluşurken sıkı sıkı tembihlenir, evin oğlanıda, gece eve 3'te sarhoş gelince ''bu zamanda yapmıcakda ne zaman yapıcak'' oluverir, kimsede çıkıp demezki, söylemek istediğim bu tarz ailelerde hep bir ''öyle oluversin efendimcilik'' vardır, ''bir kadın erkek eşitliği vardı ne oldu ona?'' sorusu gelmeden hep ''öyle oluversin aman..'' gelir, e çocukluğundan beri -öyle oluversin- ile büyüyen bir kişi büyüyüncede haliyle 'öyle oluversin' oluyor. kendi dinini kendi içinde yaşaması gerektiğini bilirken, dinin allah ile kul arasında birşey olduğunu bilirken, kendi dininin provakatörlüğünü yapınca, başkalarının yaşam alanlarına girince, birde ''biz birlikte yaşayan bir toplumuz ve değerlerimize bağlıyız, herkes kafasına göre yaşayamaz'' diye bir kılıf uydurunca, büyüyüncede 'her sevgilim versin karım bakire olsun'' diyiverince, hep aynı zihniyet '' öyle oluversin''. sondan birinci olarak söylemem gereken, bu gençler toplumun halen feodal bir yapıda yaşadığını düşünüyor, feodal, toprağa bağlı yaşayan topluluklarda kişiler çok fazla kendi başına hareket edemez, bir topluluğun genel yargıları önplandadır, bu zihniyeti günümüzde yaşatmaya çalışınca ortaya büyük sorunlar çıkıyor. son olarak söyleyeceğim şey ise bu gençlere;
kimse kimsenin vatan sevgisini ölçemez, birisinin vatan sevgisinin diğer kişiden üstünlüğü anlaşılamaz. karşınızdaki kişi, ülkeye mühendis olarak hizmet vermek isteyebilir, sizde askere giderek, bütün bu farklılıklar toplumu oluşturan öğelerdir. kimse sizi tarihinizi sevdiğiniz için suçlamıyor, ama geçmişte olan olayları, günümüzde şovenizm ile yoğurup, böyle bir ideoloji yaratmaya çalışmak mümkün değildir. ideolojik çizginizi günümüz şartları ile birleştirdiğiniz zaman, sizi sevmeyen kitlelerin gözünde daha olumlu bir yere geleceksinizdir. kendinize iyi bakın..
not 1; kendisini bu şekilde tanımlayan bir genç, eğer ''mına kodumun gomunisi'' demeyip bu yazıyı sonuna kadar okuduysa, umarım kendisine birşeyler katmıştır.
not 2; bu yazı benim çevremde bu ideoloji'ye sahip gençlere ait gözlemlerim sonucunda ortaya çıkmıştır, genel kitleyi kapsamayacağı gibi birilerini kapsamak zorundadır, -ama ben böyle değilim ki- -ama arkadaşlarım böyle değil ki..- demek abes kaçacaktır.
tanım; uzun zamandan sonra yazdığım ilk siyasi entry, bekaret konusundan sonra iyi gelen entrym.
milliyetçiliğinde vatanseverlik, muhafazakarlığında dindarlık saklı olan türk gencidir. türk gencinin milliyetçi tarafı, atatürk'e saygıyı gerektirir ve atatürk ilke ve inkılâplarını benimsemeyi sağlar. muhafazakar tarafı ise türk kültürünü korumayı ve inançlarına sahip çıkmayı, gereklerini yerine getirmeyi insana öğretir.
içlerinde bilinçli olanlar da vardır, bilinçsizler de. bilinçli olanlar eleştirilerde, olumsuz olsa bile, fayda arar, araştırır ve kendini ifade eder. bilinçsizler ise, buna şiddetli bir şekilde karşı çıkar.
tabii bilinçsizlik, kendini, sadece milliyetçi muhafazakar kesimde gösteren bir olgu değildir.
milliyetçi muhafazakarlık, insana ait bir özelliktir ve - partizanca tutum gösterenler dışında - siyasilerin yaptıklarından dolayı halk doğrudan suçlanamaz. bu durumda eleştiriler, öncelikle bu siyasilere gösterilmesi gerekmektedir. bir şekilde aldığı oylar nedeniyle, güce sahip olan makam sahiplerinin halka karşı sorumluluğu bitmediği gibi, sadece verdiği oydan dolayı halk, halkın istediğini vermeyen ya da veremeyen makam sahiplerinden dolayı doğrudan sorumlu tutulamaz.
ve, evet; dağdaki çobanla üniversitedeki profesör hukuk önünde eşittir.
kafatasçı olmayan, ırkçılığa varmayacak şekilde, ülkesini seven her insan kadar milliyetçi, önüne sunulan her yeniliği düşünmeden kabullenenlerin aksine yenilikleri sağladığı faydalar, yapacağı etki ve değerlerini gözönünde bulundurarak akıl süzgecinde tartan her insan kadar muhafazakar olan türk genci bu ülkeye büyük faydalar sağlayacaktır.
