stadda bağıra-bağıra kıçımı yırtıyorum.
maç kaybedince duvara kafa atıyorum. 10 dk. sonra beyin zedelenmesinden komaya giriyorum.
futbol-basketbol-güreş dışında, hiç anlamadığım voleybol-buz hokeyi-sırıkla atlama-kano yarışı'nı bile sırf türk milli takımı olduğu için izliyor ve destekliyorum.
ay yıldız'lı formayı eşşeğe giydirsen ve ''eşek yarışları'' düzenlesen onu da desteklerim ve bağıra-bağıra kıçımı yırtarım.
utanmam, sıkılmam, gücenmem.
napalım biz böyleyiz. milli onuru olan bir kitleyiz.
ne savaş'ta, ne de spor'da yenilmeyi sevmeyiz.
