izmire Doğru Gazetesi, 16 Kasım 1919-27 Haziran 1920 tarihleri arasında toplam 74 sayı olarak Balıkesirde yayınlanmıştır. Gazetenin yayın kadrosu üç kişiden oluşmaktadır: Esat Çınar, Mustafa Necati ve Hüseyin Vasıf beyler. ilk zamanlar haftada iki gün yayınlanan gazete, daha sonra haftalık yayın sayısını üç güne çıkarmıştır.
izmire Doğru Gazetesini dönemin diğer gazetelerinden ayıran en önemli özelliği, Milli Mücadeleyi kesintisiz olarak desteklemesi ve Batı Anadoluda çıkan bir gazete olmasına rağmen Anadoluda oluşan bağımsızlık ve mücadele ruhunu tam olarak yansıtmasıdır. Nitekim, Harekât-ı Milliyenin hadim ve mürevvicidir şeklinde hedefini belirleyen gazete, Amal-i Milliyeyi müdafaa edecek yazılar kabul edilir şeklindeki ifadesi ile de Müdafaa-i hukuk şuurunu uyandırma hedefini açıkça ortaya koymuştur.
izmire Doğru Gazetesi, Anadolunun işgali müddetince adeta bağımsızlık isteğinin en önemli temsilcilerinden birisi olmuştur. itilaf Devletlerinin propagandalarına karşı halkın direnme gücünü ve moralini hep ayakta tutmaya çalışmıştır. Bir anlamda cephe gerisini tutarak cephede verilen mücadeleye destek olmuştur. izmire Doğru Gazetesi, verdiği haberlerde ağırlıklı olarak Batı Anadoluyu öne çıkarmasına rağmen, sadece Batı Anadoluda değil, Anadolunun işgale uğramış bütün bölgelerinde dikkatle izlenen bir gazete olma özelliğini kazanmıştır. Bu yönüyle itilaf devletlerinin sıkı bir takibine maruz kalmıştır.
Gazete, bir yandan cephe haberlerini yayınlarken diğer yandan da halkın içinde bulunduğu durum hakkındaki haberlere de geniş yer vermiştir. Özellikle Batı Anadolunun içinde bulunduğu durumu bütün çıplaklığıyla veren haberlere gazete sütunlarında sıkça rastlanmaktadır. Haberler verilirken Türk halkının maneviyatını yükseltici ve insanları ümide sevk edici bir surette verilmesine azami dikkat gösterilmiştir. izmire Doğru Gazetesi sadece Anadolu halkı tarafından değil, Anadolunun durumunu dikkatle takip eden yabancı kurum ve basın tarafından da dikkate alınan bir gazete olma özelliğini hiç kaybetmemiştir.
edit mode arkadaşa; kendi yazıma niye kaynak göstermem gerek arkadaşım. bir makalemden kesit bu!
