bir ülkede;öğretmeni, velisi, öğrencisi, idarecisi ve her ideolojiden vatandaşı aynı anda eğitim sisteminden dert yanıyorsa, eğitimle ilgilenen bakanlığın ismine alternatif bakanlık ismidir.
eğitim ailede başlar, çocuk ailesinden aldığı eğitimi okulda verilen bilgiyle pekiştirerek geleceğine daha faydalı olmayı hedefler fakat şuan ki sistemde öğrencinin önüne çıkan engeller sayesinde eğitim ve ögrenim bir yerde kesişerek eğitim uçuruma yuvarlanır, öğrenim ise düz bir çizgide devam eder kısa süre sonra farklılaşma ile sona yaklaşır. bu bizim bildiğimiz adına milli eğitim bakanlığı adı verilen devlet kurumudur. başlıkta bunu açık ve net olarak tanımlamaktadır.
bugün aileden aldığı terbiye ve eğitimi, okula başlayan çocuk tamamen yozlaşarak kaybediyorsa, liselerde esrar kullanımı artmışsa, olmayacak nedenlerden dolayı gençler birbirlerini bıçaklıyorsa, okul tuvaletletinde fuhuş yapılıyorsa, öğretmenler öğrencilere bahçede ders yaptı diye okuldan sürülüyorsa (evet zamanında eskişehir anadolu lisesi'nde olmuştu), okula dişarıdan gelen yiyeceklerin arasına esrar saklayan satıcılar hala bu işlerini sürdürüyorsa aslında böyle bir bakanlık çoktan kurulmuş demektir.
eğitimin bir bütün olduğunu düşünürsek eli kolu bağlı olan bakanlığın uydurmasyonu olan başlık. Eğitimdeki tüm aksaklıkları tek bir yöne kaydırdığımızda türkiye'de eğitimden tabi ki bahsedilemez. herkes suçu kendisinin üzerinden atmaya çalışıyor. aile okula, okul aileye, çocuksa herkese. ama "evet, benim de bu işte hatam var. çocuğun eğitiminde şu konuda ben de hata yaptım." deyip hatayı kabul edip kolları sıvayan yok. (çocuk için de aynı şey geçerli. O da bazı konularda hatasını kabul etmelidir.) böyle bir cesur insan yok. kimse suçunu kabul etmezse "eğitim" diye bir şey tabi ki olmaz. olmayacak da.
