değişime gelişime kapalı her şeyi putlaştıran sığ zihinli insanlardır.
yok istiklal marşı tartışılmaz, andımız hakkında yorum yapılamaz, türk milleti kavramı irdelenemez gibi bir sürü tabu getirerek bunlar sanki gökten inmiş gibi davranırlar.
efendim bunları tartışmanın vatan hainliğiyle moda olmasıyla şunla bunla ilgisi yoktur. her şey tartışılır ve irdelenir. kimse herkesle aynı düşünmek zorunda değildir.
değerleri insanalr yaratır ve insnanlar yok ederler. değişim esastır. zaten insnalık sadece sizin gibi muhafazakar tiplerden oluşuyor olsaydı toplumlar gelişemez ve değişemezdi.
kutsallaştırmayı marifet bilmiş insanların acizliğidir. doğru/yanlış kaygısı aranmadan sorgulanmadan aile, toplum, okul vs gibi kurumların dayattığı görüşleri doğruları kabullenmede gelinen son noktadır. değişim kelimesinden korkarlar. bu tarz insanları düşündükçe aklıma gelen bir Pablo Neruda şiiri vardır ki pek efsane bir şiirdir. (bkz: )
"
....
Yavaş yavaş ölürler
Alışkanlıklara esir olanlar,
her gün aynı yolları
yürüyenler,
Ufuklarını genişletmeyen ve
değiştirmeyenler,
Elbiselerinin rengini değiştirme riskine bile
girmeyen,
veya bir yabancı ile konuşmayanlar. "
