zamanında yemin billahlar ederek yapmaya çalıştığım olay.
16-17 yaşlarındaydım. yaz tatilini geçirdiğimiz yerde arkadaşlarımızla, her akşam klasik buluşmalarımızdan birisiydi. kumsaldaki şezlonglardan birine yatıp muhabbetlere katılırken bir anda gökyüzünde parlayan, sağa sola hareket eden yuvarlak bir cisim gördüm. dikkat kesildim, baya sağa sola, yukarı aşağıya hareket ediyordu.
-aha ufo!
+nerede lan?
-bakın bakın, şurada!
10-15 saniye baktıktan sonra;
+yıldız lan o
-nasıl yıldız amına moyim ya? böyle hareket eden yıldız mı olur?
+kayıyordur lan işte
-heee, kayıp kaymamak arasında kararsız kalmış, ondan oynuyor
yok arkadaş, yıldız dediler durdular. alakası yoktu yıldızla çok eminim. gece eve gittikten sonra annemlere de anlattım, onlar da "yıldızdır" dediler. "değildi yahu, yeminle değildi" dedim, "uçaktır" dediler.
bir an kardeşlerimden birisi "hayır hayır, süperman!" diyecek diye ödüm patladı. inandıramadım milleti ufo gördüğüme. herkes taşak geçti benimle 1 hafta boyunca. bana dolunayı gösterip "aha bak ufo, eheheh" diyen ibneler oldu 1 hafta boyunca.
var lan uzaylılar, inanın ya da inanmayın, varlar olm. götümüzden kan alacaklar.
