venezuela'lı yazar, gazeteci ve politikacı. özellikle venezuela literatürüne romanları ve şiirleriyle hatırı sayılır katkı yapmıştır. yazıları ve gazetecilik üzerine yaptığı çalışmalar çoğunluklu olarak venezuela nın o dönemki sosyal ve politik durumuyla yakından ilgilidir. üniversite de inşaat mühendisliği okumuştur.
1928- otero silva başkan gomez e karşı ayaklanan gruba dahil oldu ve seri şekilde devam eden protestolar yüzünden diğerleriyle birlikte çuraçao'ya gayrıresmi bir sürgüne gönderildi. burada ilk romanı fiebre(fever) i yazdı.
1935- juan vicente gomez in ölmesiyle venezuela ya dönüş yapabildi. konuşma özgürlüğünün çatısı altında gazetelerde keskin bir sol içerikle mizah yapmaya başladı.
1937- komünist olarak fişlendi ve tekrar ülkeden sürgün edildi. sürgünde olduğu üç yıl içinde meksika, abd ve kolombiya yı gezdi.
1941- üç arkadaşıyla haftalık yayım yapan "the blue tortoise" adlı bir mizah dergisi kurdu ve yazılarını yazmaya devam etti. babasının öncülük ettiği "el nacional" gazetesinin kuruluşundan sonra üniversiteye gazetecilik eğitimi almak için başvurdu.
1946- yine bir gazeteci olan maria teresa castillo ile evlendi ve üç yıl sonra üniversiteden mezun oldu.
1951- henüz kendisinin politik disipline hazır olmadığı kanaatine vararak venezuela komünist partisinden ayrıldı ve kendisini yazılarına adadı. daha sonra iki ödül alacak olan "casas muertas" adlı kitabını savaş sonrası harap haldeki ortiz kasabasında geçirerek yazdı.
1958- bu yıla kadar gazetesi iki defa kapatıldı ve diktatör rejim yüzünden tutuklandı. rejim yıkılınca ulusal gazeteci ödülüne layık görüldü.
1961 yılından itibaren ikişer sene aralıklarla ideolojisini, inançlarını ve politik görüşlerini içeren kitaplar yazdı.
1967- venezuela lı akedemisyenlerin ispanyolca diline katkı sağlamak amacıyla kurmuş olduğu birliğin üyesi oldu
1970- sovyetler birliğinde nobel barış ödülüyle eşdeğer olan lenin barış ödülüne layık görüldü
1985-son kitabı La Piedra que era Cristo'yı yazdıktan sonra 28 ağustos'ta öldü.
