john waynelerle, howard hawkslarla, sergio leonelerle özene bezene yaratılmış modern çağ realist kahramanları olan "o kovboylar"ın tahtını bir daha asla düzelmeyecek bir şekilde sarsan film. çünkü buradaki kahramanımız gerçek bir "loser"dır. (bkz: joe buck)
Dustin Hoffman'ın Rain Man'deki performansının üstüne çıktığı tek filmdir. sinema tarihinin en iyi performanslarından birini sergilemiştir. ancak yinede joe buck*, hoffman'ın gölgesinde kalmamış, birlikte filmi taşmışlar ve izleyen herkeste, özellikle erkeklerde, iz bırakan filmlerden biri haline getirmişler. konusu ise kısaca; şehir yaşamına uyum sağlamaya çalışan bir 'cowboy'un ve arkadaşının acıklı hikayesi olarak özetlenebilir.
efsane sahneleri ile de hafızalara kazınmıştır. misal unutulmaz "I'm walking here! I'm walking here!" repliği vardır. işler kötüleşmeye başladığı sırada joe buck'ın radyosundaki seslerin umutsuzlaşması güzel bir ayrıntıdır. soundtrack'i de süperdir.
çevrildiği 1970 senesinde büyük gişe yapmış, maliyetinin 15 katı kadar gelir elde etmiştir. ayrıca oscar törenine de damgasını vurmuştur. 3 oscar ödülü ve 4 adaylığı vardır. En iyi film, En iyi Senaryo uyarlaması ve en iyi yönetmen dalında 3 oscar kazanmış fakat asıl oscar alması gereken en iyi aktör*** dalında sadece aday olmuştur. ayrıca En iyi kurgu ve En iyi Yardımcı kadın oyuncu* dalında da adaylıkları vardır. afi'nin en iyi 100 film listesinde 36. sırada bulunur. imdb puanı ise 8.00 dir.
film başladığı andan itibaren zaten iyi bir film izlediğinizi anladığınız ve bittiğinde şiddetle tekrar izlemek istediğiniz, tekrar tekrar izlenesi bir fimdir.
1969 çekimi başrollerindeki iki kişiyi (bkz: jon voight), (bkz: dustin hoffman) de en karizma halleriyle görebileceğiniz ender filmlerden birisi olan, en iyi film, en iyi yönetmen gibi dallarda da dahil 3 oscar almış, özellikle dostluk bazında çok önemli mesajlar veren süper film...
filmde hayali jigolo olup çok para kazanmak isteyen bir kovboy özentisinin yaşamı anlatılıyor. joe buck memleketinden kalkıp amerika'nın banliyölerinden birine geliyor ve bir yerde otururken italyan asıllı eski bir dolandırıcı olan ratzo ile karşılaşıyor. burada ona biraz para kaptırdıktan sonra bir yerde bu iki kaybedenin hayatı birleşiyor ve beraber iş yapmaya başlıyorlar. işte bu andan sonra hayaldeki amerika ile gerçek amerika arasındaki farkı görmeye başlıyor joe buck. saraylarda yaşayacağını düşünürken kendini izbe terkedilmiş bir binanın içinde soğuktan titrerken buluyor. çoğu günler aç yatıyor ama bu sırada hiç tatmadığı dostluk duygusunu tadıyor. ilk başta öldürmeyi düşündüğü ratzo ile bir arkadaşlık gelişiyor aralarında. ve bu ratzo'nun son rüyası olan miami'ye gidip orada ölmesine kadar devam ediyor bu arkadaşlık.
idealler ile gerçeklerin nasıl birbiriyle taban taban zıt olabileceğinin göstergesidir bu film. hor görülen bir yaşamın bir süre sonra nasıl özlenebileceğini anlatır yönetmen joe buck karakteri ile. zamanında iğrenilen şeyleri yapmak zorunda olmanın acısını anlatır. bunu ablamak için joe buck'ın eşcinsel bir adam ile yatmaya kalkmasını ama daha sonra vazgeçmesini anlatan sahneyi izlemek yeterlidir. hatta adamı öldüresiye döverek kendince hayattan intikam almıştır. ama bu çoğu zaman bizim de aldığımız yalancı intikamlardan birisidir sadece.
kısacası izlenmesi hatta defalarca izlenmesi gereken çok önemli bir film.
edward norton'un aslında dustin hoffman'ın gençliğine ne kadar benzediğini farketmemi sağlayan film. Florida Fantasy adlı soundtracki ise ayrı güzeldir.
Çok iyi bir film ve aynı zamanda Jon voightin Thé champ ile birlikte en üst düzey performanslarından biridir.
Amerikan taşralı bir gencin amerikan kentli yaşamıyla arada ne kadar korkunç fark oluştuğunu gözlemlemesi filmidir.
