23 mart 1942
alman yönetmen. filmlerinde tansiyon birden yükselir. hiç akla gelmeyecek şiddet görüntüsü birden ekrana gelir ve tokat etkisi yapar.
iki kişi karşılıklı ayakta konuşurken birinin bıçağı kapıp kendi boğazını kesmesi gibi.. seviyoruz.
son filmi için;
(bkz: cache)
cache ile tanıştığım sanat adamı. belki de ilk film olarak cacheyi izlemek doğru değil çünkü film politik mesajlar içeriyor ama genel olarak haneke'yi incelediğimizde adamın asıl deştiği mevzuunun toplumsal değil bireysel/psikolojik sorunlar olduğu fark ediliyor.
filmleri rahatsız ediyor, hele sinemada izleniyorsa iyice rahatsız ediyor ama film bittiğinde pamuk şekeri hollywood filmleri gibi unutulumuyor üzerine düşündürtüyor ve hatta birkaç günlük travma yaratıyor. velhasıl, büyük adam haneke. kendisinden ricamız çok, daha çok, daha daha çok film çekmesi ve bizleri dandik piyasa filmlerini izlemekten kurtarmasıdır.
şiddeti şiddet göstererek kötüleyen yönetmen. bi nevi barıştan yanayım demek yerine savaşa karşıyım demektedir. bakış açısı ne kadar doğru olsada izlediği yol pekte tasvip edilmemektedir. filmlerindeki var olan şiddeti insanlardaki hümanist duyguları yeşertmek için kullanmaktadır. amacı seyirciyi huzursuz etmektir. öyle ki bir tv programında kendi filmin anons ederken ''huzursuz seyirler'' diyerek sözünü bitirmiştir. benimsediği mükemmeliyetçilik ilkesi filmlerini yapaylaştırır. bir filminin cadde çekiminde, çekimden önce o caddede kronometre tutmuştur. çekilecek zaman diliminde 400 insanın geçmesi üzerine prodüksiyondan 400 figüran istemiştir.
kişinin kendine çevresine topluma uzaklaşmasını ve bu süreçin ne kadar normal bir şekilde kabul edilerek geliştiğini en iyi anlatan yönetmendir kendileri. bu adam adam değil nasıl bir psikoloji ile bu filmleri yapıyor hayret etmeden edemiyor insan. filmlerini izlediğiniz süre zarfında tepkisel olarak fazla sivrilmeden sadece ekrana bakarsınız... bakarsınız öyle bir anda öyle bir şekilde olağan durumdan çıkıp anormalleşirsinizki siz bile hangi aşamada olayların düğümlendiğini anlamazsınız. keyif boyutunda tartışılır fakat analiz boyutunda tam manasıyla tatmin edici konular mükemmel bir şekilde irdelenir. 71 Fragmente einer Chronologie des Zufalls isimli filmiyle ilk olarak tanıştığım yönetmenin sonra sonra hastalık boyutunda takipcisi olmuş bulunmaktayım. Benny's Video Caché Funny Games la pianiste gibi filmlerinide izleyip hastalığınızı beslemeniz muhtemel.
" ne kadar çabalarsanız çabalayın, doğal bir film ya da tiyatro oyunu ortaya çıkaramazsınız. sinemada kameranın karşısına, tiyatroda ise sahnenin üstüne çıkar çıkmaz konu tırnak içine alınıyor demektir. doğallığı tırnak içine alamazsınız "
avrupa burjuva sınıfının icinde bulundugu bosluk ve amacsızlık, iletimsizlik, bilgi edinme yolundaki deformasyonlar, varolusculuk gibi gunumuz insanının icinde bulundugu durumu gozler onune seren sorunlar uzerine filmler ceken asmıs insan.
ayrıca, beyazperdede gorduklerimizin gercek olmadıgını savunur ve ozellikle amerikan sineması nın sinemada yansıtılan olay ve olguları gercekmiş gibi lanse etmesine acayip kıl olur bu adam. bu derdini ise su sozuyle dile getirir:
"bir film, saniyede 24 yalandan ibarettir."
daha once belirtigim gibi, buyuk adamdır bu haneke!
deneye yanila cok guzel isler cikartan yonetmendir. alislimisin disina cikmak biraz yurek ister bu alanda. cesaretinden dolayi bile izlenesidir filmleri. siddeti, en carpici bicimde tasvir ederek elestirir.
