nekropsi'nin 1996 senesinde çıkardıkları en baba albümü.
albümün içerdiği şarkılar da şöyledir efenim.
01-Crying Game
02-Fok
03-Efsane
04-Çarsi
05-94 Kor
06-Derinlik
07-Dimli Mi
08-Lim
09-Hindu
10-Çarklar
11-Ateis
12-Göç
13-Kubbealti
14-Yollar
15-Son
16-41
bilenler bilir ya bilmeyenler de bilenlere bi sorsun. tek bir şey söylüyorum; " türk rock müzik tarihi "nde böyle bir şey bir daha zor gelir.
hadi bir ipucu daha; 'mi kubbesi' grup * elemanları tarafında transseksüel caz olarak tanımlanmıştır. dinleyin ne demek istediklerini anlarsınız belki.
bu topraklardan çıkmış en deneysel birkaç çalışmadan biri. başyapıtlığını bırakın türkiye'deki popülist müzik camiasına ağır bir tokattır bu albüm.
nekropsi'nin dipten ve derinden aranılan güzellik olmasını sağlamıştır. deneyselliğiyle zamanında çıtayı o kadar yükseltmiştir ki hala daha cepten yemekteyiz efendim.
daha öncesi için;
(bkz: 21.peron)
şimdi şöyle; belki farkedilmiyor bu adamların mi kubbesi ile yaptıklarının değeri. belki benim gibi hastası olan bazılarınız bile dinlerken "inanılmaz bişey bu" diyor ancak ertesi gün normal akışına dönüyor hayat. ta ki belki aylarca sonra bir kere daha dinleyene kadar.
şahsen çok büyük gruplar, çok kıymetli çalışmalar girdi bu beynime ve benliğime ve kolay kolay da çıkmaz ancak nekropsi'nin mi kubbesinde yaptığını tarif edebilmem mümkün değil. herkesin kendi için çok özel diye hissettiği ve "eşime dostuma dinleteyim, onlar da mahrum kalmasınlar" dediği albümler vardır, olacaktır. mi kubbesi benim için böyle bişey değil benim dinlediğimde hissettiğim "olm mirror! işini gücünü bırak ve bu eseri hangi platformda olursa olsun yay! ne kazanacağın paralar, ne kariyerin, ne başka bişey bu kadar önemli olmayabilir.". en yakın bu geliyor tarif olarak. picasso'nun kariyerinin başlarında yaptıklarını gören, hisseden bir adam düşünün. düşünün ki o adam "ya bu çocuk neler yapıyor böyle! inanılmaz! işimi gücümü bırakıp dünyaya bu adamın yaptıklarını tanıtmalıyım yoksa yok olup gidecek" diyor.
picasso bir şekilde tarihe geçti ve kıymeti bilindi. ama acaba nekropsi ve mi kubbesi için bu gerçekleşecek mi? çok zor.
değeri bilinmeyen bir başyapıt. insan her dinlediğinde "oha, vay be" diyor.
türk müzik tarihine böyle bir albüm bir kere gelir ve beklemek boşuna. her dinlediğimde farklı duygular içerisine giriyorum. yani nasıl anlatsam bir gün sakinleşiyorum, bir gün dinlediğimde geriliyorum.
özellikler albümün o karanlık yapısı beni benden alıyor.
edit: muhtemelen bu sene plak formatında yeniden basılacak.
