hiç kimse yokken onlar vardı...
sanat camiasında yerleri dolmayacak bir konumları vardır ve mfö nün kalitesi tartışmaya kapalıdır.
özkan uğur'un vefat etmesi onların ''efsane grup'' olarak anılmasına kapı aralamıştır.
mazhar alanson farkı...ve karizması yeter....
yazdıkları saçma sapan sözlerle müzik yapmaya çalışan bir gruptular maalesef.
edit:yalansa yalan deyin köftehorlar, hangi birini sayalım vak the rock, diday diday day, sude, ali desidero. Bir şeyin çok sevilmesi, bizim de seveceğimiz anlamına gelmez.
50 yıl bir müzik topluluğu veya herhangi bir müessese için aralıksız devam etmek zorlu ve uzun bir süreç. bu süreç içinde üretkenlik sağlamak, popülariteyi korumak, kemikleşmiş hayran kitlesine yenilerini eklemek ve şu dönem bile gözde olabilmek kolay başarı değil.
bu nasıl bir arkadaşlıktır dostluktur anlamıyorum. adamlar 40 yıldır bir aradalar. 40 yıldır arkadaşlıklarında sorun çıkmadı. keşke mfö'nün geçmişten bu güne nasıl geldiğini anlatan ve arkadaşlık ikişkilerinin nasıl olması gerektiğini anlatan bir kitap yazsalar da alıp okusak. uzun yıllar daha üretkenliklerinin devam etmesi dileğiyle...
Artık konserlerini akpli belediyelerin yarak kürek, döner ayran dağıtılan festivallerinde, tek şarkılarını bilmeyen kitleler önünde verebilirler. Bu utanç onlara yeter.
Günümüzde birkaç şarkısı ile popüler olduktan sonra dağılan rock gruplarını (model, pentagram, malt) görünce, o kadar sene dağılmadan müzik yaptıkları için bile tebrik ettiğim grup.
Son zamanlarda mazhar Alanson çılgın atıyor ama o kadar senenin hatrı var.
birçok şarkısıyla, uzun yıllardır hayatımızda yer alan grup.
unutulmazlar arasında onlarca şarkısı vardır elbet ama ali desidero'nun yeri bende başkadır. ironik sözleriyle beni her defasında güldürür.
bunun yanında mfö'nün en güzel özelliği, yıllar geçmesine rağmen dağılmamasıdır. bugünlerde bir iki şarkısını beğenip "iyi grupmuş lan" diye övdüğümüz rock grupları hemen dağılıyor. bu adamlar ise benim yaşadığımdan çok beraber müzik yapıyor. bravo valla.
