bilinmezliğe giden yolda ilk adımdır mezuniyet. ben şimdi napıcam sorusunu getirir beraberinde. elinde deli gibi bi sürü anıyla boşlukta asılı kalmaktır. dostluğa, aşık olduğun şehre vedadır. nasıl bırakıp gidilir ki?
davet , kutlama organizasyoncularına sektör olmuş olan durum. anaokulu çocuklarının bile mezuniyet töreni düzenleniyor artık. hayır, çocuklar mutlu olsun tabii de ; bu işin sektör haline gelmesi iyi mi kötü mü bilemedim. eskiden sadece üniversite mezuniyet gecesi vardı sanki.
mevsimi gelmiştir. oda arkadaşım bitiriyor okulu sende gitsene diyorum ne işim var bana göre değil diyor. her iddasina girerim sende ileride kendi mezuniyetine gitmeyeceksin içinden gelmeyecek diyor. haklı bı kere kalabalığı sevmem. gidersem sadece dekolte elbise giymiş kızları kesme amacıyla giderim o da bı ihtimal.
