birçok çalışkan öğrencinin hayalidir. geri kalanlar için iyi bir organizasyondan fazlası değildir.
organizasyon firmaları da artık bu sektöre el atmışlar, iyi de yapmışlar.
Yarın katılıyorum. Sanırım lise 3 te öğretmenlik stajı için giydiğim takımdan sonra ilk defa marka bir takım giyeceğim. Açıkçası çok yakıştı yılan gibi oldum.
Yarın kızların fotoğraf yarışını ve erkeklerin 4 yıldır aynı sırada oturduğu bu hatunların bacaklarını kesmesini zevkle izleyeceğim. Tabii birkaç hatun var aklımda ben de onlara bakacağım. Zaten adam akıllı erkek yok gibi bir şey. Muhtemelen benim arkadaş ben ve bir iki kişi daha janti olur. Şeklimizi koyalım aminakoyim.
anasınıfı, ilkokul, ortaokul, lise ve üniversite olmak üzere 4 mezuniyet törenine katıldım. anasınıfı ve ilkokul takdir edersiniz ki müsamere tadında geçti. ortaokul onlara nazaran daha bağımsız ve alkolsüzdü. lisede ise yaptığım masrafın haddi hesabı yok, elbiseden kuaföre, makyajdan fotoğraf çekimine kadar herşey mevcuttu. ergenlik işte, hep bir özentilik hali. şimdiki aklım olsa hayatta yapmazdım, ki yapmadım da. üniversite mezuniyeti hepsinden daha masrafsız ve sade geçti, baloya bile katılmadım. herkesin afedersiniz sidik yarıştırdığı bir ortam neticede, kim kime dum duma olayları falan. ben onun yerine törenden sonra eğlenceye, balo yerine de sevdiğim birinin konserine gittim kot gömlek. kasmaya gerek yok yea kafasında takıldım yani. sonra milletin paylaştığı boy boy şaşalı elbiselerle kızlar ve takım giyen erkekler fotoğraflarına maruz kaldım. olur öyle, heves etmiş çocuklar ne yapsınlar dedim. içten içe biraz da kıskandım, neticede kendim ettim kendim buldum. pişman mıyım, o kadar da değil. belki biraz.
gereksiz kasvetli bir ortam ama katılmadan da olmuyor ve yaklaşık bir ay önce bende katılmış bulunmaktayım. o değilde elbise giymek şarttır gibi bir yasa mı var anlamadım.
4. sınıf abilerimizin mezuniyet töreninin hemen ardından 1. ve 2. sınıf kardeşleri "son defa denize düşesin" diyerek abilerini tuzla'Nın o soğuk sularına gönderirler.
bu esnada ağızlardan yükselen "yüksek denizcilik okulu" naraları, muhteşem.
akabinde karşı kıyıda aile tarafından beklenmek ise, paha biçilemez.
olaya bu kadar uzağım.
mezun mu? oldum bende oldum tabii ki
fakat gereksiz masraf , gereksiz yapmacıklıklar, okul bitince hiç birini aramayacağım insanlara gereksizce katlanmak zorunda kalmak, onca yılın çıkarcı yozlaşmış arkadaşlıklıkları içinde everything is allright modunda takılmak, hiç bana göre olmayandır.
en iyi yaptığım işi yaptım oturdum ders çalıştım ve maden suyumu içtim- bizim evin echo'su iyiymiş bu arada-
bugun gidecegim organizasyondur. okuluma nasil veda edecegimi halen bilememekteyim. en guzel anilar, heyecanlar, ilk ask, ilk opucuk... hepsini bi cantaya toplayip yanimda goturesim var.
öğrenciliğin cenaze namazı gibidir. son kez sahneye çıkarsın hani bir namazlık saltanatın olacak taht misali o musalla taşında diyor ya şair onun gibi. seni güzel güzel uğurlarlar sonra işsiz kalmışsın öyle olmuşsun bakmışlar. zirve orasıdır cenaze namazını kılar pamuğu tıkar uğurlarlar. bizim kekolarda bir şey var sanırlar.
