Annem lisede izin vermemişti ama üniversite balosunda en güzel elbiseyi almıştı. Hatta o dönemde sınıf arkadaşlarım 50 liraya alırlarken benim elbisem 300 civarıydı. Bütün yurt o hafta elbiseyi görmeye gelmişti. Fakat ben kep törenimde çok daha mutluydum. Hocamın bi tanesi seninle fotoğraf çekilmek için sahaya indim neredesin demişti. Güzel bir mutluluk.
Maalesef pandemiden dolayı bizimki lisede olmamıştı. Olsa güzel olurdu ama mezun oldum iyi ki. Pandemi olunca daha kolay mezun oldum, mantık dersi görmedim mesela yanlış hatırlamıyorsam.
birçok çalışkan öğrencinin hayalidir. geri kalanlar için iyi bir organizasyondan fazlası değildir.
organizasyon firmaları da artık bu sektöre el atmışlar, iyi de yapmışlar.
Yarın katılıyorum. Sanırım lise 3 te öğretmenlik stajı için giydiğim takımdan sonra ilk defa marka bir takım giyeceğim. Açıkçası çok yakıştı yılan gibi oldum.
Yarın kızların fotoğraf yarışını ve erkeklerin 4 yıldır aynı sırada oturduğu bu hatunların bacaklarını kesmesini zevkle izleyeceğim. Tabii birkaç hatun var aklımda ben de onlara bakacağım. Zaten adam akıllı erkek yok gibi bir şey. Muhtemelen benim arkadaş ben ve bir iki kişi daha janti olur. Şeklimizi koyalım aminakoyim.
anasınıfı, ilkokul, ortaokul, lise ve üniversite olmak üzere 4 mezuniyet törenine katıldım. anasınıfı ve ilkokul takdir edersiniz ki müsamere tadında geçti. ortaokul onlara nazaran daha bağımsız ve alkolsüzdü. lisede ise yaptığım masrafın haddi hesabı yok, elbiseden kuaföre, makyajdan fotoğraf çekimine kadar herşey mevcuttu. ergenlik işte, hep bir özentilik hali. şimdiki aklım olsa hayatta yapmazdım, ki yapmadım da. üniversite mezuniyeti hepsinden daha masrafsız ve sade geçti, baloya bile katılmadım. herkesin afedersiniz sidik yarıştırdığı bir ortam neticede, kim kime dum duma olayları falan. ben onun yerine törenden sonra eğlenceye, balo yerine de sevdiğim birinin konserine gittim kot gömlek. kasmaya gerek yok yea kafasında takıldım yani. sonra milletin paylaştığı boy boy şaşalı elbiselerle kızlar ve takım giyen erkekler fotoğraflarına maruz kaldım. olur öyle, heves etmiş çocuklar ne yapsınlar dedim. içten içe biraz da kıskandım, neticede kendim ettim kendim buldum. pişman mıyım, o kadar da değil. belki biraz.
gereksiz kasvetli bir ortam ama katılmadan da olmuyor ve yaklaşık bir ay önce bende katılmış bulunmaktayım. o değilde elbise giymek şarttır gibi bir yasa mı var anlamadım.
