mezuniyet töreni ile mezuniyet balosunu karıştırmış pişmanlıklara sürüklenecek öğrencidir. lan o kebi fırlatamadıysan o ortamda ciddi bir anı, duygu eksikliğin var demektir.
baloya gelince: amk balonun benim için külfetti adeta. o kızlar nasıl süslenip gidiyor hiç üşenmeden ne kadar ilginç ya.
bizim davar okul yonetimi mezuniyet torenini butunleme arasında yapinca gitmeme kararı almıştım. toren gunu bildigin kot pantolon ustu tişört ile okula ugradigimda milletin hala dayı teyze yeğen enişte dede nine kardeş bacanak ne varsa kamyona doldurup okula geldigini gördüm. te allam ya. hayatimda gordugum en garip sahnelerden biriydi. iyi ki gitmemisim.
18 yıl dirsek çürüttükten sonra onca yılın bıkkınlığıyla diplomayı alıp s.ktirip gitmektir, en güzelidir, bi dünya tatavayı bırakıp huzura kavuşmaktır.
adımımı attığımdan beri bana sıkıntı veren, doğru düzgün dost edinemediğim (arkadaş değil dost çünkü arkadaş edinmek çok kolay), hocaların haksızlıklarına katlanmak zorunda bırakıldığım, görmediğim çeşitlilikte psikopat insanlara tahammül etmeye çalıştığım güzide üniversitemde bir gün bile mutlu olmadığım için mezuniyeti kutlamanın benim için hiç bir anlamı yok. cübbeyi üstüme geçirip elime bir diploma tutuşturulunca kötü olan anılarım silinmeyecek.
