efendim güzel bir liseye kapağı atmak için 3 sınava gir, sonra lise hayatın boyunca çalış 1.6 milyon insanın önüne geçmek için, üniversiteye gir, kompleksli hocalarla, birbirinden zor derslerle ve sınavlarla*, stajmış, yan işmiş cart curt uğraş, dirseğin morarsın, saçın dökülsün, al diplomayı eline. ama!
"duuur öğretmen olamazsın önce KPSS ye gireceksin!"
dördüncü sınavın dersleri, bitirme tezi cartı curtu bitmeden gene koooş dershane yollarına kpss ye hazırlan. önüne gördüğün bilgilerle alakası olmayan kazık soruları dayasınlar, sonuç ne. sınava giren 12300 kimya öğretmeni mezunu, alınan öğretmen 30! giren fizik mezunu 14000, alınan öğretmen 15! giren 10000 sosyal bilgiler mezunu, alınan öğretmen 40!
bunlarla da bitmez, bir de sözleşmeli öğretmen vardır ki aman aman.
sadece öğretmenler mi? ya mühendisliği, mimarlığı, fen edebiyatı (hele hele fen edebiyat!) bitirenler? yazık değil mi lan o çocuklara. onca zor derslerle ömürleri çürüyor.
altı yıl tıp okuyup doktor olan arkadaşlar peki? onlarda da tus belası var ki of. onca dersi gör, tusu kazanama, git bir kasabaya köye 900 lira ile ömrün çürüsün.
evet, herkes üç çocuk yapsın, yok yetmez beş yapsın, her şehre üniversite açılsın, meslek öğreten kurumlar önemsenmesin. nasılsa bu ülkenin bilime değil din kültürü öğretmenine ihtiyacı var!!!
+oku büyük adam ol oğlum.
.
..
(bilmem kaç yıl sonra...)
...
-okuduk da ne bok oldu. bilsem liseyi bitirince bakkal açar sonra da askere giderdim. şimdiye köşeyddik.
ya dusunuyorum ya ben supersonic bir insandim ya da ben mezun oldugumda ekonomik sartlar daha iyiydi turkiye'de.mezuniyet yilim 2002.yani ekonomik kriz patlamis.bankalar car cur olmus.ben cat bir bankada iyi bir pozisyonda is buldum.ulan oyle bogazici odtu mezunu filanda degilim.biraz yabanci dil biliyorum, bide diplomam var.her kurum sinav aciyor, eger becerebilir kazanirsan ne ala.ama issiz kalmaktan kasit, gemi sahibi olamama, fabrikator olamamak ise 3 tane lisans 4 tane yuksek lisans 1 pergel 1 cikolatanda olsa ,bak asagida gosteriyorum, babayi alirsin ancak. ha bankadan ayrildim bu kezde en iyi holdinglerden birinde is buldum. ulan bugun kapatsam tezgahi gene gider is bulurum
herhangi bir meslek edinmek üzere bitirilen okuldan sonra eğitim alınan alanda iş bulamamak.
yahu kardeşim iş bulduk da biz mi gitmedik. o birşey değil bir de herkes iş buldun mu diyor. üstelik bu kişiler her gün gördüğüm insanlar yahu dün geceden beri iş bulmuş olamam değil mi ? kasti mi yapıyorlar bilmiyorum.
bazen bu sorulara;
-buldum geceleri çalışıyorum.
+aa öyle mi?
diye sorular devam ederse;
-tam senin kızının * çalıştığı otobandayım. ama onlar kadar rağbet görmüyorum.
diyesim geliyor. ama diyemiyorum sözlük. böhühüüüü
5 aydır içinde bulunduğum,halet i ruhiyemi feci şekilde etkilemiş bir durumdur.nerde kaldı amfide arkadaşlarına ideallerini, okul bitince yapacaklarını anlatan insan? sözlerini hüzünle belirtebileceğim yarama tuz basan mevzu.
(bkz: sözlük bana iş bul)
(bkz: yarama tuz basma sözlük)
Maliye Bakanı'nın çocukları likit yumurtadan, Başbakan'ın oğlu gemicikten, Cumhurbaşkanı'nın oğlu kutuda mis mısırdan başlarken iş hayatına, diplomalı işsizlerin "iş bulamadı" bakışları altında, sofralarındaki lokmaları yutmakta bile güçlük çektikleri sistem talihsizliği.
3 yıl sonraki muhtemel halimdir. En büyük korkularımdan biridir. Şimdi mezun olduğumda herkes benim güzel bi yerde yönetici olarak, güzel paralarla çalışcağımı düşünüyolar. Okulumu uzatabildiğim kadar uzatmam gerektiğini hatırlatıyo bu başlık bana..
Ayrıca 'Her çalışan bi gün işsizliği tadacaktır!' sloganını aklıma getiren başlıktır.
idealleri uğruna üniversitelere giden gençliğin geleceğin ideallere bağlı değil, ülkenin içinde bulunduğu koşullara bağlı olduğunu bilmesi gereken bir durumdur.
insan mezun olmadan öncede işsizdir. burda problem mezun olunca arkasına sığınacağı öğrencilik sıfatını kaybetmesidir. artık parası çıkışmadığı yerlerde "abi öğrenciyiz indirim yaparmısın" diyaloğu bitmiştir. artık hayattaki en büyük korku disiplin cezası almak yada ders bırakmak değil, iş bulamamaktır. birde; içinde güzel anılar bulunan neşeli, eğlenceli, en kötü anı bile ileride anlatıldığında zevkli olacak koskoca bir okul hayatı geride bırakılmıştır. o diploma okulun mezuniyet belgesi olmakla birlikte hayatımızın bir döneminin kapandığınında resmidir. okul yıllıklarında bir anıdır artık eski arkadaşlar. birde buna uzun süreli işşizlik eklenirse tam bir bunalım dönemine girilmiş olur. acımasız ve sürekli para öğüten hayat, bir işe girmezseniz sizide öğütebilir. eğer girdiğiniz iş, bu sizin ilk deneyiminiz ise size okul hayıtınızdaki sıcaklığı özletecektir.
artık,odtü,modtü,ütü,boğazüçü,dinlemeyen işverenlerin,buralarda bile okuyan,kendilerini,uyuz profesorlerin,abuk ara sınav,final kağıtlarına heba etmiş,kabız,inek modlu bünyelerin bile içine düşebileceği,iki ucuda dünyanın her metrekaresini kapsayacak kadar ucuk olan,bu nedenle ''ben boğaziçiliyim olm,araba kaportası boyayacağıma,evde g.tümün üstüne kat çıkarım'' diyenlerin,iki ay sonra daha berbat bir iş bulmasına dahi sebebiyet veren düşündürücü durum..
çoğu kişinin başına gelir acı olan işsiz kalmak değil işe bir odtü mezunu olarak girip sekreterlik yapmak,lise mezunu ile aynı kefeye konmak ve ya aldığın parayla karnını bile zor doyurmaktır!(acıların çocuğu izlenimi vermeyeyim ben gözlediğimi yazarım)
