Bugün 2 sene aradan sonra okuluma gittim diplomamı almak için bahçede gezdim,ders gördüğüm amfilere girdim kokusunu içime çektim. Belki sınıf arkadaşlarım vasattı ama o okulun ayrı bi havası vardı be. ilişiğimi kesmeyene kadar fark etmemiştim özlediğimi meğerse çok özlemişim... canım okulum benım..
Deprem tehlikesi nedeniyle; Türkiye'de hemen hemen bütün devlet okulları yıkıldı, yeniden inşa edildi.
Benim ilkokul ve lisem yıkıldığı için ben de bu hazdan mahrum kaldım.
Ak parti iktidarı döneminde gerçekleştirilmiştir.
bu konuda çok şanssızım. benim öğrenci olduğum zamanların ilkokul, ortaokul ve lise binaları; ayrıca üniversite kyk binaları yıkıldı. her ne kadar yerler aynı olsa da mazi demek biraz da eşya demek. o sebeple bu duygudan maalesef mahrumum.
cep telefonunun olmadığı kadim zamanlar..liseden mezun olduğumuzda sınıfça sözleşmiştik. her yılın 19 mayıs günü saat 12 de okulun bahçesinde buluşacaktık. ertesi yıl 5-6 kişi gelmişti. öteki sene ben ve gürol dan başka kimse yoktu...
Zamanın nasıl da acımasızca geçtiğini yüze tokat gibi vuran gerçekle yüzleşme anıdır. Bir an önce bitsin istediğin öğrenciliğin, aslında hayatının en güzel anlarını içerdiğini, tek sorumluluğun ders çalışmak olduğu, birey olma çabasının henüz başlamadığı, kimlik arayışı dönemlerinin baskın olduğu zamanlardır. ilk çalkantılı aşk, ilk dost kazığı, ilk depresyon.. öylesine bu günleri yad ettiğinizi düşünüyorsanız geçmiş olsun.
