Özlemiyorum.
Hatta artıyorum, mezun olduğum üniversiteyi de Özlemiyorum.
Eziklikle, yok bilmem neyle de hiçbir ilgisi yok.
Bitidirdik geldik, Ne yapalım bir ömür hasret mi çekelim?
Kafa dengi insanlara denk gelemeyen biri olabilir belki de. Hayatının sonraki dönemlerini olumsuz bir şekilde etkileyen birtakım olaylar yaşamış da olabilir. Benim gibi "bitse de gitsek şu lanet olası yerden amk ya" diyen biri olma olasılığı yüksek. Ben hiç özlemiyorum desem yeridir. Size garip gelecek belki ama liseye dair özlediğim tek şey varsa o da Kırım tatarı kız için aylarca acı çekmiş olmamdır herhalde. Bir de arka dörtlüyü özledim. Bunlar dışında bir şeyini özlediğim söylenemez, evet.
Benimdir. 36 tane sap ile 4 yıl aynı lisede okuduk. Nesini özleyip bu çomarların.
Nokia 6600 telefonda p*rno izleyip asılan bir sınıftı.
Ama Eskişehir üniversite günlerimi özlerim. Ne şehvetli zamanlarmış onlar. swh.
Yarısı fetöcü yarısı da ateistti. Milliyetçi geçineninin bile aleviden farkı yoktu. insanların ne kadar iğrenç ve şerefsiz olabileceğini göstermekten başka bi halta yaramadı.
Beni 10 yıl yaşlandıran lise maceram vardır. Hiç aksiyon bitmezdi. Kafa göz dalanı mı dersiniz yok efendim birbiriyle küsüp arabulucu olarak beni öne süreni mi dersiniz, bir arkadaş sevgili yaptı konuşmacı tak kale olsun diyenleri mı dersiniz biri bin para. Üstüne üstlük birde derslerle boğuşuyordum tam bir fiyasko iyi ki bitti kurtuldum.
