güzel bir davranıştır. şu yaşıma geldim bir kez bile mezarlığın yanından geçerken müzik dinlememişimdir. ha belki unutmuşumdur da sonradan hatırlayıp kısmışımdır yine. kime ne zararı var bunun ?
saygıdandır. ölüye saygıdan değil, acıya saygıdandır. siz mezarlıktan geçip son ses müzik açmış dinliyorken orada bir yakınını kaybetmiş olmanın acısını yaşayan insanlara saygı göstermek amaçlıdır.
ölüye diriyken göstermediği saygıyı, diri öldükten sonra göt korkusu nedeniyle gösterdiği durumdur. saçmadır. adam diriyken sana o müziği milyon kere kısmanı söylese kısmazsın ama gel gör ki, herif ölüp mezara girdiğinde, mezarının önünden geçerken korkundan alıp alıp vererek müziği kısar hatta kapatırsın. rezilsindir, kepazesindir.
okullar acikken hep yaptigim seydir. Cunku okul kapisina varabilmek icin mezarligi gecmek zorundayim. Hatta sirf mezarligin dibinden yuruyerek gecmemek icin servise yazildim..
5-10 dklığına da olsa ölünün, ölünün yakının halinden anladığının ya da anlamaya çalıştığının göstergesidir. yaparsın yapmazsın kimse karışamaz o ayrı.
bu nasıl bir etkidir yarabbim. 3 yaşındaki oğluma birisi mezarlıktan geçerken müzik kapatılır demiş. dün akşam mezarlıktan geçerken müziği kapatmadık diye bizimle kavga etti herifçi.
müzik zevklerini bilemeyeceğimizden dolayı rahatsız etmemek için yapılması gereken eylemdir. belki yaşarken serdar ortaç dışında kimseyi zinhar dinlemiyordu, bilemeyiz, saygıduymak lazım.
dünyada bir şey almadan -beden de dahil- ruhun diğer dünyaya göçeceğine inanan insanların, toprak altında kalan ve hayattayken "aciz beden" olarak addettikleri şeye duydukları saygıdır ve "lan hani beden boştu, emanetti, ruh gitti mi gerisi yalandı?" sorularını akla getirir.
yaşarken saygı görmemiş, belki de hayatını yoksulluk, acı, rezalet içerisinde geçirmiş insanların kemikleri için müziği kıssan ne kısmasan ne?
bu küçük saçma şeylere kafa yorduğumuz sürece değil uzayı bir adım öteye gidemeyiz.
