inançlı, merhametli ve bir gün öleceğini bilen insandır. Tip değil, insandır. Sözlükte ayrıca konusunun açılması gereksizdir. Zaten bazı insanların edilen duanın sadece o anki azabı durduracağını, kimseyi kurtarmayacağını nereden bildikleri muammadır. Hz. Ebubekir Dönemi’nde yaşıyor gibiyiz herkes kendini peygamber sanmaya başladı.
ikindi vaktinden sonra edilmeyeceğini duymuştum bir aralar. doğru mudur bilinmez tam olarak şu anda tarafımdan. yine de en azından selam verilip geçilmeli. kim bilir yanlarında yatacak yer bile bulamayabiliriz.
itin köpeğin anlayamacağı kadar yükseklerde olan insani davranışlardır. "onlardır ki din kardeşine ettikleri dualarla eylenirler, hesap günü ise şefaatçi arar, bulamazlar..."
mezarlığı görüp de ahiret inancıyla öleceği aklına gelen tiptir. ölürüm de benim arkamdan da bir fatiha okuyan olsun diyerek dua okuyabilir. normaldir. okunabilir. şayet kendi oğulları torunları öldüğünde ona dua edecek kimse kalmayacaktır ve bu şekilde fatiha bekleyecektir.
ölüye dua edilir, edilmesi iyi bir şeydir. ben almanya´da yaşayan bir şahıs olarak buradaki hristiyan mezarlıklarından geçerken bile dua ederim. ayrıeten insani bir olaydır da bu. insan düşmanı olmamak gerekmektedir. yaşarken insana saygı duymak onunla saygın konuşmak, onu adam yerine koymaksa, o insanı öldükten sonra da insan yerine koymak onun için dua etmektir. islam, insana insan değeri vermek istediğinden onun insani değerini öldükten sonra bile gözetir. bundan dolayı da ölen için dua edilir.
insanlar öldüğünde bile amel defterleri onlara dua edildiği sürece kapanmaz. dua beklerler. yasin okuduktan sonra nesilleri kesilmiş, isimleri unutulmuş diye dua edilir. öldükten sonra insanlara yapılacak en büyük iyiliktir dua. hiç ölmeyecekmiş gibi düşünmeyelim.
resûlullah buyurdu ki: ölünün mezardaki hâli, imdâd diye bağıran, denize düşmüş kimseye benzer. boğulmak üzere olan kimse, kendisini kurtaracak birini beklediği gibi, meyyit de, babasından, anasından, kardeşinden, arkadaşından gelecek bir duâyı gözler. kendisine bir duâ gelince, dünyanın hepsi kendine verilmiş gibi sevinmekten daha çok sevinir. allahü teâlâ, yaşıyanların duâları sebebi ile, ölülere dağlar gibi çok rahmet verir. dirilerin de ölülere hediyesi, onlar için duâ ve istiğfâr etmektir.
