- abi içinden çıkılmaz bir noktaya geldiyse hayatın, yapacağın bir şey mutlaka olmalı, anlamsız geliyorsa her şey, mutlaka bir çıkış noktası, bir kaçış yeri olmalı, mutlaka var, ama bulamıyorum, kaçmak istiyorum bir süre ama nereye bilemiyorum...
+ hocu sakin ol, vardır her şeyin bir hali, çaresi...
- nedir abi çözüm, çok daraldım ben, kurtulamıyorum...
+ ben ne yaparım öyle zamanlarda biliyor musun?
- ne abi?
+ büyüklerimin mezarlarını ziyarete giderim, gidemezsem oturur, her türlü teknolojik aleti kapatır onları düşünürüm...
- nasıl abi?
"hocu, bu sıçtığımın hayatı bazen çok üstüne gelir de, bazen kendini saçma sapan savrulan bir toz zerresi gibi hissedersin ya, işte o zamanlar, anlamını bulman gerekir, özünü kavraman gerekir. mezarlıklar en güzel yerlerdir, tüm bu dediklerimi bulmak için, atalarının mezarları en doğru yerlerdir, sana anlamını kavratmak için, ata derken, çok çok gerilere gitmeme gerek kalmıyor ne yazık ki, anneannem, dedem, büyükbabam, bahsettiğim onların mezarları..."
- abi allah rahmet eylesin, bizimkileri de kaybettik...
+ zaten hayat onlar yaşarken düşündürmez sana anlam manlam, ne zaman ki o büyükler göçmeye başlar, o zaman başlarsın hayatı, ölümü düşünmeye, anlamı aramaya...
- haklısın be abi...
"onların mezarlarını ziyaret etmek, orada düşünmek, onlarla dertleşmek güzeldir, temizler seni, kurtulursun dünyanın pisliğinden orada, özenirsin onların hayatına, köklerini bulursun, onları unutmadığını gösterirsin, su dökersin mezarlarına, otlarını temizlersin, düşünürsün sonra, benim de bir gün torunlarım olacak mı, temizleyecekler mi mezarımı, sonra belirmeye başlar amaç, yuva kurmak, torun torba sahibi olmak, soyunu devam ettirmek istersin o anda, içindeki boşluk dolmaya başlar, bir hedef belirir kafanda, huzurlu bir yuva hayali, tüm dertlerin, tasaların saçma gelir birden, hayat, saçma sapan yarışlar, egolar, gösterişler, hepsi yalan gelir, toplarsın kafanı, dinginleşirsin, sahipsiz değilim dersin, bir yere aitim, bak burada, benim atalarım yatıyor, bu topraklar benim, huzur kaplar içini, şarj edersin kendini sonra çıkarsın mezarlıktan, son bir dua edip, evine dönersin..."
- peki sonra abi...
+ sonra yine hayat yarışı başlar, yine itişme, kapışma, sonra yine şarj, insanoğlu işte akıllanmıyoruz hiç birimiz...
- abi büyükanneni saymadın bu arada...
+ büyükannem hayatta, o yüzden halen anlamadım değerini...
gidenleredit: ne zamandır ziyaret edemedim sizleri ondan mektuplar yazdım her birinize; ***
şöyle bir şiir vardı sessiz gemiler diye sadece son 2 dizesi aklıma geldi.
birçok gidenin herbiri memnun ki yerinden.
birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.
tam konuşma sonrasına gelen entry. arkadaşımla pierre loti'den bahsederken, alacaksın eline biranı, mezarlıkları arasına uzanıp biranı içeceksin. asıl bunu özlediö söyleminden hemen sonra bu yazı belirince, algıda seçiciliğime sövdüm yine.
behlül Dane, sık sık kabirleri ziyarete gidermiş . Sebebini soranlara da,
"mezarlıkta yatanlar ardımdan konuşmaz, haset etmez, bana düşmanlıkları yok, ve gıybetimi yapmazlar" diye karşılık vermiş.
