insanı çok değişik düşüncelere sevk eden bir söz. Mezarlıktaki insanlar bir canlansa hepsinin diyeceği o kadar şey var ki. Bizim gibilerdi onlar da acılar çekti, güldü, eğlendi, aşık oldular... ne hikayeler var anlatacakları onlar vazgeçilmez değiller miydi? Ama neye yarar işte ölüm tam eşitlik hali insanlar arasındaki, ne olursan ol ne yaşarsan yaşa bir gün hepimiz öleceğiz. "Bu dünya ne sana ne bana kalmaz..." mutluluklarınızı ertelemeyin yarın da uyanacağın ne malum?
kimse vazgeçilmez değil aklınızdan hiç çıkarmamak sizin yararınıza.
Ne kadar üzücü değil mi? Aynı şekilde mezarlıklar annelerle, babalarla dolu değil mi? Yarın sevdiğine açılacak, yarın okula gidecek, yarın oyun oynayacaklar dolduruyor mezarlıkları. Gerçekleştirilememiş planların hesabını kim veriyor sözlük? Kimin öleceğine nasıl karar verilebilir?
orjinali "kendini vazgeçilmez sanma, mezarlıklar kendini vazgeçilmez sanan insanlarla dolu" şeklinde olan söz. kibrin gereksiz olduğunu, insanın acizliğini güzel özetler.
