geceye kadar sürmüyor o vakit, daha toprak atılır atılmaz birkaç dakika da ebedi istirahatgâhını izlemeye koyuluyorsun.( geride kalan sevenleri, gece olunca işte insani hislerle, -ah mezarda ilk gecesi, diye acıyla dövünüp duruyorlar.)
bazen düşünmeye çalıştığımda işin içinden çıkamamla sonuçlanan gecedir. ya hemen yılanlar böcekler üşüşürse bedenime? ya melekler gelir ateşe atarsa? ya yaptığım tüm günahların dökümü anama babama göstertilirse? *ondan da beteri ya yalnız başıma yanmaya gidersem falan diye düşünürüm.
