Bundan 6-7 sene evvel köye gittiğim zaman. komşu köyde(15 dk yürüme mesafesi köyler arası)almancı kız arkadaşım vardı. yaz akşamında onu görmek için köyüne gitmiştim neyse geç oldu dönerken köyüme köyüme girerken köyün başıboş köpekleri kovalamaya kalktı. bende köyün mezarlığının yanındayım köpekten de çok korkarım direk daldım mezara ağacın tepesine çıktım. 2-3 saat ağaçta bekledim. mezarda geçirdiğim ilk gece buydu. sahura yakın sakinleşince usulca gittim evime buda böyle malca bir anımdır.
mezara girdikten sonra şuan nasıl algılıyosak bilincimiz aynen öyle olucakmış yani bildiğin bi bakıcaksın dapdar çukur üstünde tahtalar şuan ölmeden alıp koysalar nasıl korkarsan aynen öyle olucaksın dur ln gidip abdest alıyım korktum bi namaz kılıyım dur.
Dünyadaki ilk geceye kıyasla daha yalnız, daha soğuk, daha sessiz ve çok daha karanlık. Portakalda vitaminken nasıl hiçbir şeyden haberimiz yoktuysa o zaman da öyle olsun nan. Nütfen.
