bunun bir üst versiyonu da buzparmaktı. rağbet gördüğü dönem, normal, süper ve mega tasoların tombi ve çitoslardan çıktığı, turbo sakızların içinden çıkan araba resimlerinin koleksiyonunun yapıldığı, bixi kola ve kızılay sodanın kapaklarının gazoz kapağı oyununda en değerli kapaklar olduğu, japon bilyelerin 5'lik, çinlilerin 10'luk, porselenlerin ise 20'lik sayıldığı dönemdir.
şimdiki gençler ne yapıyor derseniz, fifa, cm, dota vs. oynayarak günlerini geçiriyorlar. ulan itoğlu itler biz sizin yaşınızdayken, 1 hafta para biriktirip, ateri salonlarında sabah erken gidip sıra kapıp, street figter, final fight, snow bros oynayabildiğimizde dünyanın en mutlu insanıydık. hey gidi günler hey...
nereden nereye geldik, velhasıl güzel günlerin sembollerinden sadece birisidir bu meybuz denen icat...
kar helvasının yapayı, farklı renklerde/tatlarda olan buzdur.
köydeyken kuzenime özenip "kur'an kursuna gitçem!" diye tutturmuştum. kursa gittik, tenefüslerde çocukların elinde gördüm meybuz'u, normalde yemezdim. iş çıksın diye 1-2 tane aldık kuzenle, hem koşturuyoruz hem buz yiyoruz.
parmak kadar çocuksun buz senin neyine demediler diye akşama kendini kaybetmeli, titremeli şekilde ateşlendim.
ertesi gün kursa gidemedim. zaten hocadan çok korkmuştum, gidemediğime üzülmedim açıkçası. minik lavandula'nın Kur'an kursu macerası da böylelikle son buldu.
meybuz yüzünden deist oldum.
şimdilerde "aağğ buz mu o?" diyerek buzluk yalıyorum. büyüdük tabii, ateş falan yok.
gecenin bir vakti bir başlıktan dolayı aklınıza gelebilecek ve "ulan özledim be" dedirtebilecek bir soğuk gıda. çok güzeldi ya. böyle üst kısmını dişimizle koparırdık. koparırken özen gösterirdik ki güzel açılsın. güzel açılması o meybuzun bitimine kadar en lezzetli şekilde yenmesini sağlardı. ilk kısımlar biraz ısırılarak biraz emilerek geçilirdi. ortasına geldikten sonra kimimiz aynı şekilde devam eder kimimiz ağız kısmını yuvarlayarak kapatıp geriye kalan yarısını sert zeminlere vurarak eritirdik. suyunu çıkartır ondan sonra bu leziz tadı almaya devam ederdik. güzel günlerdi be... yumiyum vardı mesela... sulugöz vardı. gerçi hala bazı bakkallarda görüyorum ama eski tadı vermiyor. büyüdük mü ne?...
