bugün

içindeki şeker ve boya oranı her pakette eşit olmazdı.yeşillisinin müptelasıydım.uğruna az dayak yemedik anneden.* *
bakkal amca dondurması.
Hala çeşitli dersanelerin kantinlerinde satılmaktadır. Eskisi kadar revaçta mı orası bilinmez tabi...
çok ilginçtir. resmen bir nesil buz emerek, yiyerek büyüdü. kulak burun boğaz üçlüsü içinde, boğaz doktorları fena zengin oldu. kulak doktorları altta kalmadı, şarkıcı olmak isteyen mankenleri desteklerken görüldüler. burun doktorlarının da eli armut toplamadı tabii, açık parfüm depolarını örgütlediler. ve sadece bir meybuz, geri dönülmez değişimlere yol açtı hayatımızda. sonra anlaşıldı ki, kulak-burun-boğaz doktoru aynı doktormuş. ortaya çıkan zenginliği siz düşünün artık.
oldukça makul fiyata alınan çocukluğumuzu şenlendiren yaz günlerirnin vazgeçilmez serinleticilerindendi. buz kalıbına kola dökerek meybuz yapmışlığımda mevcuttur.
doksanların vazgeçilmez tadı.ucuzdu diye aldığımız buz.yerken kesin ibnelerden biri gelir hakkında asılsız iddialarda bulunurdu,kimisi yemez vazgeçer kimisi de yola devam ederdi.rengarenk bu dandik ambalajlı şeyler sayesinde kivi ananas mango gibi egzotik meyvelerle tanışmıştı bi nesil.tabi içindeki kivi değilmiş o ayrı.

şimdiki nesil ays ti içiyor.üzülüyorum be sözlük.
gariban cornettosu.
dondurulumuş sözüm ona meyve aromalı buzdur. çok ucuz oluşu nedeniyle 80 li yıllarda ve 90 ların başında çocuk olanların vazgeçemediği lezzettir.
anneden dayak ve azar yeme sebebi olan buzdur.
dha ajansına göre bir haber nakletmek istediğim dondurmamsı:

meybuzu vibratör olarak kullanan bir kişi hastanelik oldu.

almanya'da yaşayan gurbetçi ş.k, ucuz diye memleketi türkiyeden getirdiği 200 tane meybuzu derin dondurucuda sakladı. cinsel organına aşırı dozda meybuz sokan ve bu meybuzların içeride eriyip su kıvamına gelince kişinin 1 günde obezite riskine ulaşmasıyla şişmanlayıp akabinde hastaneye gidip liposakşın yaptırma isteğinin geri dönmesi sonucu ettiği kavga hastanede bitti ve ş.k hastanelik oldu.

doğan bildirdi - berlinden bildirdi.
Dışındaki naylonun pisliğine aldırmadan kendimizden geçerek yediğimiz buzlu aroma.
çocukluğumun serinlik kaynaklarından biriydi sanki günde 4-5 tane gittiğini hatırlarım.
çocukluğumuzda hiç bir dondurmanın yerini tutmayan harika şey...
90lı yıllarda çocuk olmanın vazgeçilmezlerinden olan dandik dondurma(o zamanlar dondurma diye kandırılırdık). ucuz olmasından mütevellit, yaz aylarında koştura koştura bakkala gidip alınırdı. tabi o zamanlar sevilirdi bu meret. yaş kemale ermeye başlayınca; buz parmak bile beğenilmez oluyor; cornetto veya magnum haklar artık hafız.
fakir çocukların sürekli yediği zararlı buzlardı bunlar. mesela ben gider calippo alır hepsini dumura uğratırdım küçükken, çocukluk işte azizim.
meyve suyunun dondurulumuş hali denebilir.
oldukça sağlıksız koşullarda üretilmiş bu dondurmamsı şeyi yıllarca yiyerek ölmememiz büyük şanstır.
80 lerin sonu ve 90 ların başında çocuk olanlar bu dondurmamsı şeyi nostaljik bir anı olarak hatırlar ,saygı duyarlar. peki neden saygı duyarlar hala yaşıyoruzdur ondan ..
gerek vişneli gerek portakallı tadları ve renkleriyle ilkel bir biçimde yediğimiz, ağzımızı yüzümüzü mahvettiğimiz ama harika tat ve eğlence aldığımız unutulmaz yiyecek. biraz da fakir ve orta halli yiyeceği.
meyve ve buz'un kısaltmasıdır.dişlere sogugun etkisi ve buz'un sertliginden genç yaşta elveda diyebilirsiniz.
çocukluk zamanlarında bizi en çok heyecanlandıran dondurma çeşididir. ne magnumda ne de diğer dondurmalarda vardır tadı. efsanedir, uğruna ne maçlar ne kavgalar yapılırdı, ne iddialara girilirdi. işte öyle bir dondurma. pismiş, sağlıksızmış umrunda değildi kimsenin. bir de şu vardır ki tadından yenmez;

(bkz: leblebi tozu)
okul kantininde de bolca bulunurdu bunlar. bunun bi de küçük pet sular oluyor ya onun gibi küçük pet bardaklarda dondurulmuş meyve suyu olanı vardı. bazıları öyle dondururlardı ki tamamen eriyene kadar dilimiz yapışık kalırdı. şimdi ilçe olamamış yerlerde görüyorum daha çok.
Yemesine doyulmayan dondurmamsı şeylerdi * hala var ama eskisi kadar güzel değil tatları...
sözlüğün bünyeye güzel bir şakası.

gün içinde akla gelen özlenen, olsada yisek denen elde ki magnumu, cornetteyi görünmez kılan

güzel olduğu kadar zararlı tadı kadar yemesi de zevkli olan şey, buz.
banliyö insanının yediği dondurma tarzı renkli buzdur.
küçükken ''lan bu neyden üretiliyo acaba'' diye sürekli düşündüğüm, neyden yapıldığı belli olmayan, ama yalandığında büyük keyif veren .....

(bkz: ne olduğunu hala anlayamadım)
bir neslin çocukluğunu telef etmiş dondurmamsı.