mevsimler geçerken ben hiç değişmedim, yaz mevsimi güz mevsimi hep aynı geldi bana.
gökten neyin düştüğü hiç bir şey fark ettirmedi.
kah yağmur düştü kah kar, kimi zaman toz toprak uçuştu havada ama inan ben değişmedim.
yine bir mevsim değişirken, yaz güze evrilirken yazın bitmesi bende zerre üzüntü bırakmadı.hiç mevsim bunalımlarım olmadı.
şaka maka on yıl olacakmış. vizelere çalışırken çalardı kulaklığımda ve o zamanlarki mavi gözlü sevdiceğimi beş kekonun elinden kurtardığım hayalleri gark ediverirdi gözümün önünde.
ve kafa ve yumruk darbeleriyle yere serdiğim kekolar üzerinden sevdiceğimin gözlerine bakarken eklerdim "yeşil değil mavi ulan umutucum."
yeditepe: olum yalnız ben iyi okumuşum buralara gelmişim ha.
