tinkerbell ile gece izmir'e yapılan otobüs yolculuğundan sonra sabah istanbul'a dönmek için peter pan thy acentasına gider. acenta çalışanları 08.30 'da gelecektir. 07.30 'da temizlikci bayan açar peter pan içeri dalar. koltukta oturup beklemeye başlar uykusuzluktan uyuyakalır bir ara gözünü açar;
hiç zaman olmaz mı?
geri gelmez mi?
savunmasız duygular
ah o günleri bir daha vermez mi?
acımasız şu yıllar
sonra gözünü kapar tekrar açar temizlikci kadına sorar acımasız duyguu diye bir şarkı çalıyordu kim söylüyor biliyor musunuz ? kadın dinlemedim der. peter pan neverland'a yani eve döner internette acımasız duygu diye aratır bulamaz. sonra işyerinde 783 mp3 arasında şans eseri o şarkı çalarken içeriye girer şarkıyı söyleyenin adını ve şarkının adını alır uludagsozluk.com 'a girip şu (#897232) entry'i yazar.
günün şarkısı olan nilüfer örer parçası. yerel radyo kafası yakaladım iyice. süsler halı! süsler halı, halıda kalitenin adı. çarşı caddesi no:13de sizleri güler yüzlü hizmet anlayışı ve hesaplı fiyatl.. hahahaha haaamk!
ilk gençlik yılların en güzel hatıralarından biri bu şarkı.
garip şekilde detoneli hatta kötü söyler nilüfer örer bu şarkıyı ama şarkıyı şarkı yapan da bu yorumdur.
umut ve mutluluk aşılar. http://www.youtube.com/watch?v=DkfsHejolCQ
NiLÜFER ÖREN'iN KÖTÜ BiR SESE SAHiP OLMASINA RAĞMEN, iNTERNET, MP3 VB.'NiN OLMADIĞI DÖNEMLERDE SIRF DiNLEMEK iÇiN SAATLERCE RADYONUN BAŞINDA BEKLETEN ŞARKIYDI iLK DUYULDUĞU ZAMANLAR. O BU DEĞiL DE TÜRKiYE CUMHURiYETi SINIRLARI iÇERiSiNDE ÇEKiLEN EN KÖTÜ KLiPLER LiSTESiNDE BiRiNCi OLMAK iÇiN MURAT KEKiLLi'NiN EŞEK GÖZLÜM ŞARKISIYLA KAFA KAFAYA YARIŞIYORDUR.
nilüfer örer diye bi kadın vardı.
tezkere alsan yine bana kalsan şımarık diye absürd bi şarkı ile çıkmıştı. onun kliplenen ikinci şarkısı olma özelliğini taşır. slow bi pop şarkısı için çok güzeldir. yalnız bu şarkıda hanım kızımızın e harfini söyleyememe gibi bi sorunu vardır.
geri geeelmeeiiiz mi, veeermeeizz mi der.. irite eder.
bir deli rüzgarın esmese de bir yerlerden,
savurup götürdüğü şarkıdır mevsim bahar.
dinledikçe ve hatırladıkça o veda sahnesini,
degil bir kez
bir kaç milyon kez daha dayanma güçü buluyor insan,
o vedanın ardından payına düşen acılara.
