kültürel birikimini arttırmak için kabuğuna çekilmiş ve her yerde kitap okuma alışkanlığı bulunan, kitap okumayan bir ülke tarafından anlaşılmaması doğal insandır.
metrolar kısa mesafeli ve hızlı araçlar oldukları için dergi ve gazeteler daha kullanışlıdır. türkiye'nin en uzun süreli süreli metrosunun en fazla 20-30 dakika civarında gidebildiği göz önüne alınırsa roman veya hikaye kullanışlı olmayacaktır. yüksek ihtimalle her sayfasında bir cümle bulunan "100 adım" kitapları gibi kasa yanı kitaplarından birini okuyordur. halbuki bin 270 veya 670'e tolstoy devirirsin şerefsizim.
ulan kitap okuyanlara artist diye diye zorla porno dergi okutturcaksınız metroda, kumsalda...
yer : metro
- aaaa çıplak kadınlarla dolu dergi mi o?
- hmm evet, sapık doldu her yer, aa önündeki kağıtta ne yazıyo?
- du bakim, aa-rr-ttt-iii-ss-tt deeeğğğilliimm bennn, ay ne yazmış oraya o be!
- hmm anladım ben, uuser bu, uuser!
kısa metro yolculuklarında ne okuyup ne anladıkları merak konusu olan insan bünyeleri. ancak insanları umursamadıkları kesindir ki o seste herkesin "tipe bak ha bi halt yediğini sanıyo" bakışları altında bir kitaba bir etraflarına bakmalarında çekingenliğin zerresi yoktur. lakin anlamadığım bir konu kapılar açıldığında okumayı keserler tekrar metro hızlanınca okumaya devam ederler. o da sanırım "yaaa midem bolandıı!!" veya "ayyy çok okudum." hallerinden peyda olmaktadır.
metroların koltuk sistemi insanları rahatlatacak şekilde dizayn edilmekten ziyade, hayatında birbirini hiç tanımamış kişilerin zoraki göz göze gelmesini sağlayacak şekilde dizayn edilmiştir. insanlarla göz göze gelmeyi yeğlemeyen kişi öncelikle piyasada ne kadar mizah dergisi varsa, sırayla her gün birini alır. okunacak dergi kalmadığı durumda da kitap alıp okumaya başlar.
bu kişilerin her durakta kitaptan başlarını kaldırma sebebi ise metronun son durumuna hakim olma amaçlıdır. kapıdan binecek kişilerin nerelere oturacagını hesaplar. metrodan hangi bayanın indiğini, inenin yerini dolduracak başka bayanın binip binmediğini de kontrol eder. metroda bayan yoksa, zaten kişi arada bi kafayı kaldırmaz, sadece duraklarda binen bayan var mı diye kafayı kaldırır.
bu kişilerin yan koltuğu boşsa, kitabı okurken hindi gibi kabarır, dirsekleriyle yan koltuğu yarıya kadar kaplarlar. koltuğa doğru hamle eden bir erkek görünce iyice yayılırlar, yan koltuğun 4/3'ünü kaplarlar. erkek kişiyi oturtmamaya gayret ederler. bunları yaparken "çevredekiler tarafından kitaba dalmış, bilmeden yapıyor" izlenimi verme amacıyla kitaba yoğunlaşır ve etrafa bakmazlar.
eğer koltuğuna doğru hamle eden bir bayan varsa, bu kişiler anında büzüşür, kendi kotuklarının bile 4/1'ini kaplarlar. dışardan bakıldığında yine kişi kitaba dalmıştır ve farkında değildir.
taktik tutar ve bayan yanına oturursa, metronun her sarsıntısında adamımız yavaş yavaş yayılmaya başlar. hedefi yan koltuğa kadar yayılıp ten temasında bulunmaktır. lakin bu kişiler genelde hedefe ulaşamamışlardır. çünkü hedefe ramak kala ya son durağa gelinmiş ya da hatunun ineceği durağa gelinmiştir. kitap okuyan kişi, ineceği durağı geçse bile, hatun varken inmez. nasılsa istasyon dışına çıkmadan ücretsiz olarak geri dönebilir.
kalabalık ortamlarda sıkılan, zihinsel olarak bu ortamlardan uzaklaşmak isteyen artisttir. kitap taşımaya erinenler, gözlerini yere odaklarlar ve kafadan şiir yazarlar.
yurdum artistlerinin son model cipleri, spor arabaları olduğu için; hiç olmadı taksiye bindikleri için pek sık rastlanmayacak artist. metroda kitap okuyan insan kendi halinde insandır*, kendini kaptırmıştır, son sürat okumaya devam ediyordur, bitirecektir kitabı ahdetmiştir. ve evet, küpeli ve uzun saçlıyım ama artist olacak kadar kimse tanımıyor beni.
kitap okuma oranı yüksek olan ülkelerde her metroda bulunan ancak güzide ülkenizde nadiren rastlanılabilen insan türüdür. zaten hali hazırda soyu tükenmekte olan bu tür kendisni artist damgası vuran duyarlı vatandaşlarımız sayesinde tatamen yok olmaya yüz tutmuştur. zaten kitap da zararlı bir şeydir bilindiği üzere. şeytan icadı bile olabilir...
bu adamdan daha cok, bu adami artislik olsun diye kitap okuyor diye dusunen insani yargilamak gereken husustur. eger her disarda kitap okuyani artislik olsun diye okuyor diye dusunuyorsan o senin dunyanin kucuklugudur arkadasim. adam hayatinda kitap okuyan gormeyince okuyanlari ulu orta gormeyi bunyesi kaldiramayip bok atiyor. cunku herkesin kendisi gibi bos bos etrafa bakindigini dusunup avutuyordu kendisini bos beles bi adam olmadigi hususunda. simdi sen onun bu hipotezini yiktin ya artissin olm artiiizz.
kendi okuyamadığı için, başkasının metroda kitap okumasından rahatsızlık duymuş bir yazarın, öylesine açtığı bir başlık.
Siz de okuyun efendim, okuyun ki daha iyi yazın değil mi?
(bkz: gazin var galiba/#2753724)
kitap okumayı seven insan her an her yerde bu fırsatı değerlendirmek ister. hele de akıcı ve sürükleyen bir kitap okuyorsa. sadece birileri yanında bir şeyler yapıp, yalnız kaldıklarında yapmayanlar zaten gösteriş yaptıkları için böyle insanlara artist demek daha doğru olur. onlar kendilerini belli ederler, genelleme yapmamak lazımdır.
gösteriş yapmayan insandır.
japon olması ihtimali yuksektir.
o kadar güzel olurdu ki bu şahıslarla hergün karşılaşmak metroda, otobuste hatta duraklarda.
şimdi bir düşünelim. bilmeyenler için de anlatmış olalım; metro yer altında olduğundan merdivenlerle aşağı büyük bir kalabalıkla inersiniz. yazları da nemden nefes alınmayan mekanlarda metronun geleceği 1 dakikalık süre bile aylarmış gibi geliyor insana. o süre içinde kitabın yarattığı o hayal ortamına girmek, belki satırlarda harflerin arasında esen tatlı bir meltem o kasvetten uzaklaştırmaktadır okuyanı. ne kadar kitaba düşman bir milletiz ki kitap okuyanı yeriyoruz. yazık bize. çok yazık...
ülkemizde kitap okumayan kesimin çokluğundan kaynaklanan bir durumdur. zira bizim toplumumuz da kitap okumak gereksiz, boş iş, pis, tu kaka dır. alkışlanası bir insandır aslında metro da oturup cam dan kızları kesmek yerine daha yararlı bir iş yapmaktadır. ya da etrafa boş boş bakmaktan metro daki insanları incelemekten, reklam panolarını defalarca okumaktan... kim bilir belki bir insanı imrendirir kitap okumaya teşvik eder.
