sıkış tepiş bir metrobüs yolculuğununde mesafeyi koruyamadığınız insanlarla metrobüsten inilince bir daha görüşmeme durumudur. ''gidebilirsin. çok rica ediciğim bir daha görüşmeyelim!''
kötü bir planlama ve gayri insani bir anlayışın umursamazlığı nedeniyle, insanların sabah sabah balık istifi gibi yolculuk yapıp kendisini bir üçüncü dünya ülkesinde hissetmesine sebep olan durumun doğal bir sonucu olarak hiçbir alakası ve duygusal yakınlığı olmayan iki insanın sevişme mesafesinde yolculuk yapmaları ve akabinde yaşadıkları travma dolayısıyla inerken kapıldıkları psikolojik durum.
-mahmut az önce yaşananları unutalım, biz o metrobüse binmedik, 10 durak geçmedik!
+nasıl unutacaaam rıza abi! hiç aklımdan çıhmıyo ki!
-alışacağaz unutacağaz!!!
bu durum havaların yavaş yavaş totomuzu ve pipimizi dondurmasıyla dikey orantılı etkileyici ve sonuç itibarıyle durumlara subjektif bakmamızı engelleyen fevkalade kapitalist birhayli sosyoseksepalitist bir başkalaşımdır. amin.
sonuç olarak hayat devam ediyor. dışarıda da keşfedilmeyi bekleyen yepyeni güzellikler var. zaten insan bir yerden sonra dış dünyaya uyum sağlıyor. yaşantınızı fazla etkilemesine izin vermeyin ve sakın unutmayın ; güzel günler gelecekte...
