günlerden cuma saatlerden iş çıkışı saatleri. konserve gibi gidiyoruz, bir sirke biraz da tuz atsalar üstümüze turşu olmamız işten değil. virgin radyoda okan bayülgenin programını dinliyorum gülme krizine girdim. çevremdeki mahşeri kalabalık benden inceden uzaklaştı ve sorunluymuşum gibi suratıma baktı. özellikle yaşlı amcanın biri taaaa avcılara kadar izledi beni sanki az sonra krize girip birilerini ısıracakmışım gibi. ve ben sürekli güldüm güldüm güldüm.
memleketimiz de insan tükenmişliğinin göstergesi bir olaya dönüşmüş.gülen insanı yadırgayıp korkmak içler acısı.kimsenin gülene tahammülü ,gülmeye mecali kalmamış.
tanım;metrobus gibi toplumsal ızdırabın kollektif boyutta yaşandığı yerlerde herkesin geçirmesini dilediğim kriz.
hem de toplu,hem de yüksek sesle uzun uzun kahkaha atarak...
