Sirtimdaki cantadan dolayi rahatsiz olan menapoz teyzenin azarlama cabasi. Metrobusun en arkasindan " Bu aracin havalandirmasi yokmu laaayn" diye bagiran yanik sesli amca. Hayir teyze de hakli amca da ancak muhendisler ne yapsin, birim zamanda 200 kisinin binebilecegini hesap ederek dizayn etmemisler o aleti. Zaten metrobus ulasiminin kendisi tam bir embesil isi. A ve B noktalari arasinda iki seritten saglanan ulasim neye cozum olacak. Ileride bu A ve B noktalarini dik kesen bir C ve D entegrasyonu asla yapamayacagin belli.
Avcılar durağındayım metrobüs tam yanaşıcak. O sırada metrobüsün aynası birinin kafasına Çarptıktan sonra metrobüsü durdururup aşağı inip aynayı düzelttikten sonra koltuğuna oturan şöfor. (bkz: true story)
yığınla magandayla konserve kutusu gibi birşeyin içine sıkışmış, yolda karşıdan gelirken yanyana geçmek bile istemeyeceği ve yolunu değiştirmesine neden olacak şekli şemali kayık, bakışı pis üstü başı pis adamlarla yolculuk yapmak zorunda bırakılan bayanların metrobüs yaşanmışlıklarını anlatmalarına gerek yoktur herhalde. sıkışıklıktan yer değiştirme olanağı bile olmayan kişi, şehir ayısının bakışı ya da yakınlaşmasından rahatsız olup yarım saat sonra sınav salonuna yetişmesi gerekirken o metrobüsten ilk durakta dışarı atar kendini ve işte o zaman "foc the system" der..
bana göre en acı olanı kendini kapı hizasında konuşlandırıp önündekilerin metrobüse beklemelerini bekleyerek en öne yerleştikten sonra tam oturabilecegim metrobüs geliyo dediginde ve o metrobüs durdugunda kapının senin dikildigin hizada olmamasıdır.bu kadar mı bahtsızlık olur diye söylenirsin kendi kendine ve yeni hizaya göre konuşlandıgında bu sefer eski dikildigin noktaya denk gelir kapı ve sen zor bir tercih yapmak zorunda kalırsın; ya oturmak için bir müddet daha beklemeli ya da ayakta gitmeye razı olmalısın...
aşırı sıcağın hakim olduğu gün, ertelenemeyecek bir iş olunduğu için dışarı çıkılır ve metrobüse doğru gidilir. en ön kapıdan metrobüse binilir ve yüze vuran klimanın serinliğiyle bir tebessüm hakim olur insanın yüzünde. fakat arka taraflara doğru gidildikçe, ön taraftaki serinlikten eser olmadığı hatta ve hatta berbat bir kokunun ve sıcağın hakim olduğu fark edilir. "kendine müslüman şoför" diye düşünülür ve inadına, sıkış tıkış metrobüste en öne doğru gidilir. şoförün yanındaki cama dayanılır. metrobüse en önden yolcu binmeye başladıkça şoför de "arkalara ilerleyelim" diye bağırmaya başlamıştır ve hiç istifini bozmadan orda öyle duran bir kızı görünce *, şoför arkasını dönerek "hanım efendi arkaya ilerler misiniz?" der. ve sonra gelişen diyalog aynen şu şekildedir:
- hanım efendi arkaya ilerler misiniz?
- sebep?
- ön taraftan insanlar binince sıkışıklık oluyor, arka taraflar boşaldıkça arkalara gidelim lütfen!
- insanları bilemem ama ben burada gayet rahatım.
- herkes kendi keyfine göre mi hareket edecek?
- vallahi sadece ön tarafta, özellikle de size doğru esen püfür püfür klimayı görünce ve arkalara ilerledikçe klimadan ve serinlikten eser olmadığını görünce, herkesin kendi keyfine göre hareket ettiğini düşündüm. ve ben de bu kurala uymak istedim.
sessizlik olur. şoför önüne döner, bozulduğu yüzündeki ifadeden bellidir. metrobüs duraktan kalkar. ve yüzüme, zafer kazanmış olmanın verdiği mutlulukla yerleşen gülücükle beraber, püfür püfür klimanın altında son durağa kadar gayet rahat bir yolculuk yapılır.
metrobüse binilir ve binilen durakta paraları alıp paso basan görevli olmadığından metrobüs şoförünün yanına doğru yaklaşılır. fakat pasoda para kalmamıştır. şoföre para uzatılır ve şoför suratınıza tip tip bakıp "para geçmiyor paso yok mu?" der. karşıdan da "olsa para vermezdik herhalde" şeklinde bir cevap alır. bir sonraki durakta metrobüs şoförü kapıyı açar ve "ordaki görevliye parayı ver gel" der. metrobüsten inilir, görevliye para verilir. metrobüse giderken şoför resmen yüzünüze bakarak kapıyı kapatır ve ilerler. ve orada öylece afallayarak giden metrobüse bakan kişinin*saymadığı küfür kalmaz.
eskiden avcılardan söğütlüçeşmeye giderken 5 otobüs değiştirirkenki olaylardan yarma açısından bir farkı yoktur. sadece hızlıca gittiğiniz yere vardığınız için olaylar daha çabuk gelişir. ayrıca imza toplayınca kaldırılan hatları geri koyuyorlar. (bkz: 145)
çok kalabalık olması dolayısıyle yaşanması en muhtemel yaşanmışlıklardır. *
geçtiğimiz günler de, metrobüs ün körük tarafında, ben ayaktaydım. ve tam da yanımda, kalabalıktan bana yapışık duran bir çift vardı. kız ve adam ayakta etraflarına ve bana aldırmaksızın, birbirlerine durmadan sarılıyorlar ve hatta arada öpüşüyorlardı. zincirlikuyu dan, avcılar a geldiğimi düşündüğümüz de yolum epey bir uzunken, bir de bunlara tahammül etme durumu vardı ki, uluorta böyle şeyler yapılmasına karşıyımdır evet. özgürlük evet, ama bu kadar değil. çünkü ayakta adeta sevişen bu çiftten arada yüksek sesler bile geliyor, etrafta ki insanlar, tepkilerini bunlara arkalarını dönerek gösteriyordu. bende tabii.
bir zaman sonra, oracıkta hamile bile kalabileceğine inandığım bu esas kız, sevgilisine,
- aşkım ya canım sıkılıyor hadi iğrençlik yapalım. dedi.
aşkı da ona sırıtarak 'e hadi sen başla hayatım' deyince, kız;
- aşkım!!! sen beni öperken, birdenbire balgamını benim ağzıma attırsan mesela, ben senin balgamını yesem, dedi.
adam, kahkahalarla gülüyor du. kız;
- ya da aşkım dişinde domates kabuğu kalmış ta mesela, ben de onu dişinden alıp yemişim düşünsene, dedi.
adam, bu kızı yüzünün heryerinden öpüp, ona sarıldı. ve 2 dakika sonra;
- aaa dur yusuf'u arayacaktım yüzükler için, dedi.
adam, arkadaşı yusuf'u aradı ve yarın öğlen nişan yüzüklerini bakmaya geliyoruz, bize şöyle fiyakalı birşeyler ayarla deyip talimat verdi.
inanamadım, bu adam, bu kızla evlenmeyi düşünüyor du!!!! kız yaptığı iğrençliklere ardı arkası kesilmeksizin devam ederken, ben, yüksek sesle, ''insanlar artık metrobüs te seks yapıyorlar ayıptır yahu'' diyerek arkaya doğru ilerledim.
ama nafileydi, kız da adam da üzerlerine bile alınmadılar ve ben arkaya geçip sinir bozukluğumdan sicim gibi ağladım. **
dün sabah işe giderken başıma gelendir. avcılar'da metrobüs beklemekteyim fakat biliyorum ki felaket kalabalık oluyor. o yüzden en ön sıraya gelene kadar binmeye niyetim yok ve tam kapının olduğu yere denk gelip beklemek niyetim.
neyse önlere doğru ilerledim ve bir metrobüs geldi binenler bindi vs. tam kaldırımın dibindeyim artık, bir sonraki metrobüse bineceğim plan o. fakat arkadan gelen itme kuvvetiyle kendimi metrobüsün içinde buldum abi, tam da en öne kadar ilerleyebilmişken.
10 dakika boyunca en öne ilerlemişim, resmen piç oldu bütün emeğim. metrobüs hareket etti dayanamadım indim bir durak sonra, karşıdan gelen metrobüse bindim. tekrar avcılara gidip, metrobüsten inmeden gitmek niyetim. avcılara geldik, ben inmeme taraftarıyım fakat şoför amca gayet kesin bir el hareketiyle "hadi anam hadi" diyerek indirdi sağolsun.
ben de "iki kat para mı vereceğim lan size" diyerek, zayıf olmamın da avantajını kullanarak gişelerden kaçak geçip, azimle, sabırla tekrar sıra bekleyip, oturarak m.köy'e kadar gittim.
bayram günü işe giderken o tıklım tıklım kapısının güç bela açilması, içeriye sokulan bir adet star tv kamerası ile burun buruna gelmeniz, muhabirin o sırada "bu kalabalıkta bile metrobüse biniyor bu insanlar, pis sefil zavallı yaratıklar sizi ıhahaha" tadında bir konuşma yapıyor olması, sinirlenen bünyenin metrobüs hareket edince "lan bütün mecidiyeköy hatlarını kalıdırdılar, metrobüse binmeyeni şaapıolar oğlum" diye söylenmesi, akabinde de muhabir tarafından sefil yaratıklar olarak nitelendirilen metrobüs ahalisinin şahsımı kahraman ilan etmesi. tabi kamera burnumun ucundayken söyleseydim daha şık olurdu o da ayrı mesele.
