Vaktiyle bir karınca varmış. Küçüklüğünde başına bir kaza gelmiş, ayağı kırılmış. Zavallıcık topal kalmış. Ama gece demez, gündüz demez çalışırmış. Diğer arkadaşları gibi yuva yaparmış. Yuvasına kışlık yiyecek biriktirirmiş. Günlerden bir gün insanların Kabe'ye gidip Hacı olduklarını Öğrenmiş. Karınca kabilesinin reisine niçin Hacca gidildiğini sormuş. Reis bilgiç bilgiç başını sallamış: — Hâlâ öğrenemedin mi? demiş. Hacca gitmek zengin Müslümanlara farzdır. Allah'ın emridir. Suudi Arabistan'ın Mekke şehrinde bulunan Kabe'yi ziyaret ederler. Arafat Dağı'nda vakfeye dururlar. Böylece Hacı olup dönerler. Topal karıncayı almış bir düşünce: — Acaba ben gidemez miyim? diye, günlerce düşünmüş. Yemeden içmeden kesilmiş. Hacca gitme fikri rüyalarına bile girmiş. O kadar istiyormuş ki her gün yaşlı karıncalara Kabe'nin nasıl bir yer olduğunu soruyormuş. Ama gören yokmuş. Çünkü o zamana kadar hiç bir karıncanın aklına Hacca gidip Hacı Karınca olmak gelmemiş. Sonunda topal karıncanın sorularından bıkıp usanmışlar: — Amma sordun, diye kızmışlar. Ne o, yoksa hacı olmaya mı karar verdin? Bir şey söylememiş. Fakat içinden: "Evet" demiş. "Hacca gidip Kabe'yi ziyaret edeceğim ve hacı olacağım." Bir gün eşyalarını sırtına vurduğu gibi yola koyulmuş. Az gitmiş, uz gitmiş gece gitmiş, gündüz gitmiş... Yürüdükçe kırık bacağı daha beter ağrımaya başlamış. Nihayet dayanamayacağını anlamış ama vazgeçmek de istememiş. Topallaya topallaya yürümesi bir çöl faresinin dikkatini çekmiş. Acımış haline. — Zavallı dostum, böyle nereye gitmektesin? diye sormuş. Karıncacık durmuş, yüzünde biriken boncuk boncuk teri silmiş ve ciddi ciddi cevap vermiş: — Hacca gidiyorum kardeşim. Çöl faresi şaşırmış: — Bu topal ayağınla, şu zayıf halinle ve yorgunluğunla nasıl hacca gidebilirsin ki? Topal karınca boynunu bükmüş: — Olsun, demiş. Gidemesem bile hac yolunda ölürüm ya...
Kaynak:Ahmed Şahin, Dini Hikâyeler, Cihan Yayınları, istanbul 2006, s. 66
buda böyle bir hikayemizdir. gidemez isen bilene yolunda ölürsün.
