sarkıyı biliyordum ama cok da dinlememiştim. iki gün önce Kadıköy Bahariyedeyiz gece sokakta müzisyenler calıyordu, yakından o kadar iyi geldi ki. bi daha sevdim, daha bi sevdim.
"yıllar var ki yorgunum ben
gökyüzüne vurgunum ben
mahpuslarda durgunum ben."
ankara' da ulucanlar cezaevinin önünden geçerken kulaklığımda çalmasıyla girip ziyaret ettiren efsane şarkı. Özellikle metrisin önü kahveler kahvede can annem bekler kısmı yürek yakıcı. hangi anne ister ki oğlunun hapiste yatmasını.
Ben hep 17 yaşındayım
Her ayak sesinde urperirim
Demir kapının her açılışında
Göğsümün kalesine sığmaz yüreğim
Her turlusunu tattim acıların Ayrılıkların
Herşeye biraz daha alıştım
Bir seni beklerken kendimi bulamadım.
