en azından bilinen bir gerçek vardır ki metal müzik bir beceri, teknik, yetenek ve yaratıcılık gerektirir şimdi bakalım rap müzikte bu var mı? teknoda var mı? saçma sapan gülşende hande yenerde bu var mı?
yok
ne var onlarda?
basit bir loopun üstüne okunan basit anlamsız popüler kültür ve tüketim kültürü sözleri...
yaşasın metal diyoruz ve bir alıntıyla devam ediyoruz.
ne demiş hakan utangaç babamız:
Duyarsın ama asla anlayamazsın. Bakacaksın ama asla göremeyeceksin.
Kin gözlerini sonsuza dek kör etmiş. Güneş bu ışığı alacak
ve yıldızlar gökten düşecek. Karanlık çağlar başladığında,
Gözlerini açacaksın ve geri döneceksin bana
O zaman sana barışı vereceğim.
bu görüşe sahip olan kişilerin derhal death ile kutsanması, the forgotten ile okşanması, bastards of bodom ile yerilmesi, one ile de yaşamın en kötü gerçeklerinden biriyle tanıştırılması gerekmektedir.
tahta kafalı olmaktan daha manasız olmayan durumdur. manasız olduğunu düşünen koyunlar gitsindir ugandadan gelen zencilerle porno klipler çeken, insanları uyutmaya çalışan ellerin ortaya attığı, şakşak medyası destekli o yozlaşmanın sembölü popçuları salyaları akarak dinlesinlerdir. ayrıca, kuru gürültü olduğunu düşünenler varsa, gidip savatage, anathema vs gibi grupları dinleyerek kendilerine bir adet tencere-tava kapak takımı alabilirler.
- müzikte emekten bihaber, arkada iki "duptıs" yada "üçyüzbeşyüzhepimizpuştuz" ritmine tav olanların,
- medyanın her dediğini doğru sanan, onun kulu kölesi olmuşların,
- müzikte, müzikten çok "imaj"a önem veren müzik düşmanı estetik yoksunlarının,
- sığ görüşlü, yobaz kişiliklerin,
- politikayı yemek masası sananların,
- pop gibi, rezil ve beyin yıkama-zehirleme-yozlaştırma görevi yapan bir kültürün savunucularının,
- hayatı "dam ve döt"ten ibaret gören lailacıların,
- kısacası, her türlü cahil, cühela ve köle; kendi hayal dünyasında, gerçeklikten kaçtığını sanan rezil, rezil ve yine, rezil kişiliklerin yaptığı tespit.
kişiye göre olabilecek ya da olamayacak manasızlıktır. ama "büyüdükçe bozulduk mu ne" diye düşündürtür. küçükken zevkler ve renkler tartışılmaz der susardık, şimdi önüne gelen çemkirmekte.
3 tipin haricinde 4. ve 5. tipleri de olan güruhun hönkürdüğü anlamsızlık dolu tümce.
tip 4- doğan medyasının dolduruşuna gelen apolitik televole çocukları. bunların sosyo ekonomik durumu; paso magazin dünyasının ışıltılarıyla zehirlenmiş, beyni yıkanmış, aslen hayatta hiç bir kurtuluş yolu olmayan(popçu-topçu olmak dışında) zengin olma hayaliyle yanıp tutuşan eğitimsiz ve son derece düşük gelirliden(düşük gelirli yada eğitimsiz olup, farkındalığı gayet tam olan ve apolitik olmayan insanlara değil sözüm, yanlış anlamayın) hayatında alacağını almış, baba parası yiyen, über zengin "ferrari bebeleri" diye tabir edilen(halk arasında) güruhlara kadar değişiklik gösterir. birinci grup ülkemizin acı gerçeği olduğundan, bu insanların apolitizasyonlarında, bizim herbirimizin de payımız olduğundan bir şey demeye hakkımızın olmadığını düşünmekteyim. eğitim şarttır vesselam. ikincisi hakkındaki yorumlarımı ise sözlük formatı kabullenmez!
tip 5- bu gürüuhları yaratan, metalin isyan potansiyelinden tırsan "fil dişi kule" kültürü insanları. bildiğiniz, "resmi aristokratlar".
müzik zevki göreceli bir kavram olduğu için tartışmanın da manasız olduğunun hatırlatılması gereken önermedir. siz türkler nasıl diyor ; aynı şekilde benim için de pop müzik dinlemek manasız. ayrıca;
pop dinleyip götümü sallayacağıma metal dinleyip kafamı sallarım
