severek yaptığın işten seni soğuturlar. çünkü patronajın bir kısmının asıl sorunu ego sudur. kibridir. yaptığın işin doğruluğu dürüstlüğü, devlete millete topluma karşı olan görevin sorumluluğun gereği işinin hakkını vererek kuralı kaidesi neyse ona göre yapman değildir. hizmet adına tüm yaptıkların da değildir. o kendini firavun zanneder. sana da öyle davranır. yeri gelir ezer. yeri gelir zulmeder. yeri gelir hakaret eder. yeri gelir hakkını yer. yeri gelir alay eder. artık hangisi denk gelirse. tek tek hepsini yaşarsın. yaşadık. ondan sonra da mesleği bırakırsın. seni kendine muhtaç zanneder. hiç beklemediği bir anda öyle bi bırakırsın ki, Hollywood senaryosu gibi, cümle aleme kapak olur kapak. maymuna döner apışıp kalır. kukumav kuşu gibi düşünür düşünür çıkamaz işin içinden. ee Allah büyük..
yapılan iş için en önemli şeylerden birisi bu. her ne kadar parası iyi olursa olsun sevmeyerek yapılan bir iş bir süre sonra psikolojiyi çok güzel mahvediyor. en güzel şekliyle tecrübe ettim bunu.
Benim işim Allaha şükür iyi ama her zaman aklımda organik tarım yapmak var. Bir gün nasip olursa arsa alıp elimi eteğimi çekmek istiyorum bu emir altı işlerden. Kendi işimin patronu olmak istiyorum.
