zamanında bizzat yürütmeye çalıştığım ilişki türü , taa ki karşımdakinin ruhsuz olduğunu anlayana kadar.
sorun bende sanırım mesajlarda nasıl bir ruh beklediysem...
asla yapamam, illa tutup göğüslerini avuçlamam lazım sevdiceğimin, öyle sözle falan olmaz. karşıma koyup ellemem lazım. ben dokunarak algılayabiliyorum aşkımı.
Mesajlaşma aşkı tüketiyor. Hele her an mesaj atma kaygısı taşıyan ergenimsi tipler belki on yıl sürecek ilişkiyi maymunsu bir iştahla bir senede bitiriyor. Belki de bitmiyor ama sonuçta her an Whatsapp'ta takılıp yazarken ilginç mimikler sergileyen tipleri otobüs ya da metroda görünce Komutan Logar gibi "dünyalılardan tiskiniyorum" diye bağırmak istiyorum. Mektuba dönüp özenle seçilmiş sanatlı cümlelerle yazalım demiyorum ama mesajın bir araçtan amaca dönüştürülmesi yanlış bence.
