Son iki yüz senede türkçeye bence en büyük darbeyi vurmuş olan fransızcadan devşirilmiş ifade.
Bu mersiciliğin(!) kökeni tanzimat dönemine dayanmakta. Mersi diyen kadınları ve erkekleri duydukça aklıma tanzimat ikinci dönemi yazarlarından olan recaizade mahmut ekrem'in araba sevdası isimli romanındaki bihruz bey karakteri geliyor. Romanda batı özentiliği ve özenti cehaleti güzel işlenmiş.
merci beaucoup denildiğinde albenisini yitiren ama tek başına kullanıldıgında böyle zerafet katan şükran kelimesidir. küçükken hep kokoş ablalarda duyardım artık ben de kullanır oldum. kokoşmuyum peki, hayır.
