bu duygusu olan insanları, acınacak veya acınmayacak, şefkat gösterilecek veya gösterilmeyecek, sevgi gösterilecek veya gösterilmeyecek herkese besleyen biri olarak görmenin yanlış olacağı durumdur. merhamet duygusunu sevmeyen kötü insanlar, bu şekilde eleştirirler aklınca. ama gerçekten merhamet duygusu olan insan, kime merhamet edilip, kime edilmeyeceğini iyi bilir. öyle bir duygudur ki, edilmeyecek olanlara etme isteğini getirmez. öylesine hakikatli bir duygudur.
En çok da sevdiğim insanlara kötü davranınca kabarıyor bu duygu bende. Mesela istemeden kırdığım insanlar hiçbir şey yapmadan gittiğinde oy beni vurun vurun oluyorum.
Olmayana, insan denmez.
insan taklidi yapar ama er geç maskesi düşer.
Takke düşer ve kel görünür!
Şşşşttt sana söylüyorum, hak yiyen patron!
Evladına acımayan ebeveyn!
Kediyi tekmeleyen mahluk!
Ve daha niceleri!
bu duygudan olmak, yani merhametli olmak, mükemmel olmaktan daha iyidir. hakikatli bir duygudur yani. bu merhameti hak etmeyene, bu merhameti göstermek aptallıktır denemez. çünkü öyle bir duygudur ki,
edilmeyecek olanlara etme isteğini getirmez. merhametli olanlardan nasip eyler inşallah, kainatın en merhametlisi.
tartışmasız en baba karakteri sermet olan dizi. hiç kimse gelip bana yok narin çok acılı, fırat çok acılı falan demesin. o kadar adamın yükünü sermet çekiyor, ama gıkı çıkmıyor. yatıp kalkıp sermet'e dua etsin onlar.
