yani şimdi çok özür dileyerek söze giriyorrum . beni bilen bilir, kıllı bir örtünün altındaki tereyağımdır, söylemesem olmaz. s.kilmeden s.kemezsin demektir argoda. önceden uyardım cırlamadan önce son çıkış.
insanlığa karşı suç işleyen ve insanlığa sığmayacak davranışlarda bulunanlara merhamet etmenin tek bir nedeni vardır. bu da aptallıktır.
ister yaratıcının-dinin koyduğu hukuka, ister beşeri hukuka bakın. cezanın temelinde ilk önce kısas-karşılık vardır. kısas-ceza karşılığı sonrası ıslah vardır.
daha da basit olarak örnekleyelim.
karnım aç ve ekmek çalıyorum.
evim yok ve birinin evine girip onun evini elinden alıp sokağa atıyorum.
abazan kaldım birine tecavüz ediyorum.
ceza sistemini suçun karşılığı ilkesinden çıkararak suçluyu ıslah etme olarak ele alırsanız ekmek çalana ekmek vererek, eve zorla girip adamın malına çökene ev vererek-ona barınma sağlayarak, azmış insana pezevenklik yapıp altına karı vererek birini ıslah edemezsiniz-eğitemezsiniz. yaptığınız şey suçluyu ödüllendirmek olur.
o insana sorumluluk empati kazandıramazsınız. katile merhamet mazluma ihanettir.
daha önce de yazmıştım.
öğrencilik yıllarımda yurtta değil de ev kiralayıp evde kaldım. babamın yolladığı para 15-20 gün sonra bitiyordu. part-time barlarda discolarda çeşitli etkinlik konserlerde çalışıyor eğleniyordum. içkim sigaram vb evde alem yapmalar sonunda part-time iş bulamayınca parasız kalıyordum ve izmarit bile içtiğim oldu ama kimseden sigara istemedim. akrabalarımın yanına giderken yemek saatinde gitmedim, karnım aç olsa bile ağzımda kürdanla gittim "yeni yemek yedim" dedim.
kimseye tecavüz etmedim, evleneceğim diye kandırmadım, evli nişanlı veya manitası olan biriyle yatmadım, olsa bile kocanı sevgilini nişanlını bırak bana gel demezdim.
sigarasız olduğum dönemde önümde sigara paketini düşüren de oldu, aldım verdim. masada sigarasını unutan oldu peşinden gidip sigarasını verdim.
yokluk çaresizlik olur.
insan aç kalabilir.
evlilikte arkadaşlıkta kavga olur. iş ortaklığında uyuşmazlık olabilir.
din ideoloji etnik kimlik vb farklılıklar yüzünden çatışabiliriz.
tüm bunlar bizi insanlıktan çıkartamaz ve bu nedenlerle başkalarının hakkına hukukuna canına malına ırzına göz dikemeyiz.
hiç unutmam...
şişli de özel bir klinikte check-up yaptırmış sonuçları bekliyordum. cafe de bir çay içeyim dedim. tv de her zamanki konular; kadın evi terk etmiş, daha önceleri de aliye sonra veliye sonra hasana (isimleri önemli değil) kaçmış. 2 çocuk var, kocasına bırakmış ve çocuklar anne bakımına muhtaç 3 ve 5 yaşında.
adam dön diye ağlıyor. kadının dediği söz "tabi yaaa! senin yanına gelip de merdiven mi sileyim? artık hayatımı yaşayacağım" dedi.
başka adamlarla birlikte olmasını aşk yaşamak diye de tarif ediyor.
orospuluğun bahanesine bakar mısınız? sanki bu dünyada tek zorluk yokluk yaşayan kendisi. orada dayanamamış "amk orospusu sanki bizim anamız eşimiz kardeşimiz hiç yokluk zorluk çekmedi. orospuluğuna bulduğu bahaneye bak" dedim.
hangi insan (kadın erkek) evinde tartışma kavga yaşamıyor?
hangi insan hayatta beklentilerini tam olarak karşılıyor da bir şeyin eksikliğini hissetmiyor?
hangi insan bazen eşi ve çocukları yanında olmadığında evinde "oooh be!" diye yayılıp keyif yapmıyor, kafa dinlemek istemiyor?
hangi insan eşi sevgilisi olmadan tek tabanca veya arkadaşlarıyla erkek erkeğe-kadın kadına takılmak istemez?
hangi insan bazen evinden çıkıp kafa dağıtmak istemez?
hangi insan bazen evine girmek istemez başka yerlere gitmek istemez?
şimdi kalkıp kadın veya erkek eşine ihaneti yani; orospuluğunun gerekçesi olarak bunu ortaya sürebilir mi?
hele ki çocuklar varken...
böyle insanlara merhamet etmek, böyle insanları af etmek aptallıktır.
