eskiden, bursa'nın karlı bayırlarında, yoğun kar yağışı ardındaki gecelerde, kendini sokaklara atan çoluk, çocuk, çombalak, kardeş, konu, komşu tüm mahallelinin, toplu kızak kayma aracı olarak, tahta merdivenlerden faydalanmak sureti ile gerçekleştirdikleri, süper eğlenceli ve bir o kadar gürültülü aktivitedir.
bursa'nın dik bayırlarında, yüksek hızlarda, merdivenin, yani 4-5 kişi binilen toplu kayma taşıtının kontrolü zor olduğundan, mevzunun bir evin duvarı ya da elektrik direğinde son bulması kuvvetle muhtemeldir ki eğlencenin parçalarından biri de budur.
(bkz: hey gidi günler hey)
(bkz: biz eskiden eskiden su içerdik testiden)
inmek yerine kaymak her çocuğun, çocuk ruhlunun tercihidir.
ama bazı merdivenlerin bitim yerinde tokmak benzeri şey varya hani, işte sona geldiğinizde o bi parça rahatsız eder.
çocukluğumda haftasonu ya da gece, normalde kızak kaymayan kadınlar, yaşça büyük genç kızlar ve çocuklarla hep beraber yapılan olağanüstü eğlenceli kış aktivitelerinden biriydi. merdivenle bayır aşağı kayarken herkes çığlık çığlığa bağırır ve genellikle hep birlikte merdivenden düşüp karın içinde yuvarlanmakla son bulurdu ve sonra tekrar bayırın başına çıkılır ve aynı olay sürer giderdi...
