temel stratejisi müşteriyi düdüklemek olan lokantalardır.
en temizi hiç gitmemek buralara. çünkü hesap beklenenden fazla çıkarsa itiraz etme hakkınız olmaz. kasadaki tip "bana ne kardeşim, ben orada şu şu kadar yazmadım ki." dese cevap veremezsiniz.
bakacaksın, fiyat yoksa anında sıyrılacaksın. soru soran olursa da prensip olarak menü fiyatı yazmayan mekanlara takılmadığını öne süreceksin. ohh, temiz!
büyükşehirlerde fazla kalmayan işletmelerdir. öğrenci adam ne yediğini bilmek zorunda değil ama ne kadar fiyatı olduğunu bilmek zorundadır. bu yüzden artık fiyatlar masalardan ziyade kapı önlerine kadar sergilenir.
böyle bir ortamda hala fiyatlarını gizli tutan işletme varsa, uzak durmak gerektiği aşikardır.
muhtemelen pahalı fiyatlardan dolayı müşteriyi kaçırmak istemeyen ve fiyatları merak etmez de yemek sipariş verirse iyi geçiririz modunda olan ticarethane.
bir çok lüks lokantada görülendir. adı üzerinde lüks işte amk. yazsan ne olur yazmasan ne olur. zaten o fiyatları az çok bilenler tahmin edenler ya da üçü beşi aramayanlardır o lokantaların müşterileri.
Sonu kestirilemeyen, oturulduğu için de artık kalkılamayan, bir de yanınızda karşı cinsten birileri varsa üstelik nakitiniz sınırlıysa günü zehir eden. Ben tokum hissiyatı uyandıran olaydır.
