insanlıktan yoksun varlıkların hareketidir. ama gel gelelim, burada kıza ya da çocuğa sövmekten ziyade daha doğru bir noktaya sövmek yerinde olur. o kızı ya da çocukları ya da sokak çocuklarına, bu hikayedeki gibi bir amaç uğruna bir şeyler yapmaya çalışanlara bu şekilde bir bakışı kim kazandırdı? " cebindeki parayı çıkarsan benim cüzdanımdakinden daha fazla çıkar, kendini akıllı mı sanıyosun sen?" cümlesini kurdurtacak bir sürü olay yaşandı bu memlekette. kim düşünmüyor ki bir şeyler satan birini görünce "kesin bizden zengin lan bunlar" diye. yaşadığım yerdeki caddenin ışıklarında, her gün araba camlarını silen bir adam var. yıllar yılı her gün orada o adam. hatta o kadar orada ki, bazı arabalardaki adamları, minibüs şoförlerini, taksicileri filan tanıyıp selam veriyor. bir gün bindiğim bir taksideki şoför bana dönüp "bu adamın mal varlığını söyleyeyim mi size? semt olarak bilmiyorum ama boğazda evi var" dedi. tüm parayı da cam silmekten kazandığını söyledi. tanışıyorlardı belli ki, adam da hikayesini anlatmış bir gün bu şoföre. anlattığına göre de hem kolay iş olduğundan hem de cidden iyi kazandığından başka bir iş yapmıyormuş.
hikayedeki çocuğun ihtiyacı vardı ve durumu kötüydü, evet. böyle birine yapılan bu hareket insanlık dışı ve mide bulandırıcıdır, evet. peki her mendil satan çocuk ya da bir şeyler satan kişiler böyle mi? hayır. ihtiyacı olduğu için yapan da var, dayak yemekten ve zorunluluktan yapan da var, kolay iş olduğu için yapan da var. bu asla kızın ya da çocukların tepkisini haklı çıkarmaz. olayı yaşayan kişi gibi davransalar, onlar da görecekler zaten çocuğun zannetikleri gibi olmadığını.
kısacası anlatmak istediğim; bu olaylar karşısında bu şekilde yaklaşan tipler küfrü hak eder mi? evet. fakat asıl hedef onlar değil. ve her zaman asıl hedefi kaçırdığımız veya görmediğimiz için hala bu tip olaylarla karşılaşmaya devam etmekteyiz. metrobüsün sıkışıklığından yakınıp şoföre atarlanmak gibi. o sıkışıklığı yapan şoför değil, şehrin ulaşımını yapan insanlar. sen o atarı şoförden ziyade git onlara yap da tepkin bir sonuca ulaştırsın seni. söylenmek dışında
O çocuğa mendil satıranlar ve sattırmaya neden olan insanlar haysiyetsizdir. O çocuk mendil satmak yerine devlet veya eğitim derneklerinin tesviki ile okutulmalıdır.
bunlar daha çok elit semtlerde yaşarlar. paraları çoktur site de otururlar ya da müstakil apartmanlarda.
evde her bir bokları vardır, bebeğe kahvaltıya giderler. ota boka para harcarlar ama mendil satan çocuğa verecekleri bir lira onları fakir eder.
böyle de orospu çocuğudur bunlar.
ben bunları bizzat yaşadım. üniversite dönemimde aralıksız olarak işlerde çalıştım, böyle daha çok zenginlerin takıldığı mekanlarda.
bunların ne kadar orospu çocuğu olduğunu iyi bilirim.
işte o yüzden sosyalist oldum amk.
gün gelecek o pahalı arabalarınızda sikeceğiz hepinizi merak etmeyin.
Pendik-Kadıköy minubüsünde pendik yönüne doğru giderken bostancı k.yalı arasında dilsiz biri mendil satıyordu , orospu çocuğu minübüs şoförü çocuğu gel para vericem diye çağırdı sonra başından aşşağı su döktü. Gördüğüm en büyük orospu çocuğuydu.
bir kere ona mendil sattıran kişi onun onurunu kırıyor bir başkasına gerek yok ki, ülkemiz de çok karşılaşılan ve engellenememiş olan durumlardan bir tanesi de medil satıcılığı yapan çocuklar, onun onurunu burada düşünmüyorlar zaten.
mendili almıyorsun eyvallah arkadaşlarına aldırtmıyorsun ona da eyvallah ama be kaltak arsız ne diye bağırıyorsun, ben kadınların hassas yürekli olduklarını bilirdim, bu orospu birgün anne olursa çocuğuna nasıl insanlık naraları atacak onu düşünüyorum ve baba olacak o dümbükleri.
not:tepkisel söyleniyor küfürler kusura kalmayın püskevit meselesine döndü.
haysiyetsiz insandır ve aralarında şu muhabbet geçer..
Çocuk: abi bir mendil alır mısın?
x:yok kocum çekil almıyorum.
çocuk: lütfen abi 50 kuruş al bir tane..(ve ilk kez bir çocugun içten ağlayışını gördüm)
x:lan çık git allahın cezası almıycam!
ve o gün hayatım boyunca unutmıycagım büyük bir şey yaptım. 18 yaşında ki ben , 25 yaşında olduğu söylenen x'i sokak ortasında dövdüm. bir masum gözyaşı herşeye bedel oluyor.
"mendil satan çocuk" hor görülürken "sucu çocuk" reklamlara konu oldu ve sevildi el üstünde tutuldu bu ülkede.
Öyle ki bir dönem ben bile "sucu çocuk olsam, ne güzel bir meslek bu" diye niyetlenmiştim. Sanki hayat, o filmin içindeki rahmetli Melih Kibar'ın bestelediği müzik kadar duruydu ve gelecek için güzel günler vaat ediyordu. Her sattığı suyla biraz daha büyüyen çocuğa mı özendi dersiniz şimdi mendil satan onca çocuk.
Karmaşık bir konu bu. Ne diyelim, "reklamın gücüyle inşaa edilen imaj böyle bir şeydir işte".
o 2 kız bir erkeğin kafalarını birbirinin götüne sokularak tren oluşturulması ve akabinde en arkadakinin götünede yarıya kadar kızdırılmış 10 cm çapında metal profilin sokulması sureti ile duman çıkması sağlanarak cezalarının verilmesi gerektiğidir.
