kitap menderes i yargılamaktan ziyade onun kişiliğini ve karakterini anlatmaktadır.
kitabı bitirdiğinizde menderes in hazin sona sürüklenmesine neden olanın, etkisinde çokça kalmış olduğu cumhurbaşkanı celal bayar olduğu sonucuna varacaksınız.
dönülmez yoldan evvel çeşitli birimlerce uyarılar gelmiştir menderes e birkaç kez o uyarılara uymak istemiştir ancak bayar onu caydırmıştır.
menderes ın tek bir dostu vardır.
o da ethem menderes tir.
şevket Süreyya tek adamda yaptığını bu kitapta da yapmış. kronolojik olarak menderesin hayatını anlatırken aralara çokça kişisel yorumlar eklemiş. bu analizler, çıkarımlar, yorumlar kitabın surukleyiciligini törpülerken şevket Süreyyanin kişiliğini anlamamızı sağlıyor. şevket Süreyya menderes öncesi dönemi eleştirirken objektifliğe yakın diyebiliriz ama aynı objektifliği darbe dönemini anlatırken goremiyoruz malesef. yazar halk partisine ve askere daha yakın dururken menderese de haksızlık edildiğini belirtiyor. malesef tarih öğreticilerimiz bizi hep yanlı bir tarih anlatımına maruz bırakıyor. bir kesim menderesin çok iyi bir yönetim sergilerken askerin ideolojik sebeplerle darbe yaptığını savunsa da aslında menderesin yönetimindeki Türkiye güllük gulistanlik, dört başı mamur bir halde değilmiş. eğer darbe olmasaymis yapılacak seçimlerde muhalefette kalacağı da kesin gibi. fakat haksız yere idam edilmesi, yönetimin askerin eli ile el değiştirmesi menderesi insanların gözünde ulvi bir konuma sokuyor. nihayetinde menderesin drami tek adam kadar etkileyici değildi diyebilirim ama menderesi tanımak açısından faydalı olduğu kesin.