pazartesi acımasız,pazartesi sıkkın
hep aynı şarkıyı söylemekten bıkkın
bir masanın kenarları gibi,buluşmazmışız öyle derler
oysa bütün masalarda dört köşe var
umarsız ve umursamaz günler,gözlerde bir habersizlik var...
salı, çarşamba çok uzun... salı,çarşamba sonsuz
hiçbir işe yaramazlar sensiz
bir ağacın yaprakları gibi,özgürmüşüz öyle derler
oysa bütün yapraklar aynı kökten çıkar
umarsız ve umursamaz günler,gözlerde bir habersizlik var...
perşembe kadar güzelsin,perşembe kadar hızlı
her daim bir cümbüş arasında gizli
bir yıldızın köşeleri kadar, uzakmışız öyle derler
oysa yakından bakınca yıldızlar yuvarlaktırlar
umarsız ve umursamaz günler,gözlerde bir habersizlik var...
cumartesi, cumartesi sanki bir kış sonrası
küçük renkli bir sofrada,sabah kahvaltısı
bir katarın vagonları gibi özelmişiz öyle derler
oysa bütün vagonlar aynı raydan gider
umarsız ve umursamaz günler,gözlerde bir habersizlik var...
her son bir umuttur,her başlangıç bir kuşku
eğer günlerden pazarsa,arife keyfi
bir meyvanın çekirdeği gibi atılmışız öyle derler
oysa yaşam meyvadan değil çekirdekten çıkar
umarsız ve umursamaz günler,gözlerde bir habersizlik var...
bülent ortaçgil' in pek güzel şarkısıdır. o altı günü öyle bir anlatır ki haftaya anlam katar. cuma ise oturup bu şarkıyı dinleme günüdür. (bkz: perşembe kadar güzelsin)
