seviyorum ben bu insanları. ufacık olaylardan mutlu olabiliyorlar. türkiyem'in renkli kişilikleri hep bunlar.
mesela yakın arkadaşım kendimden örnek vereyim,
ne zaman balıkesir'in adı hava durumlarında geçse mutlu oluyorum ben. yanımdakilere de havamı atıyorum, "bak lan bak, balıkesir dedi. hey yavrum hey." diye. yıllarca istanbul, ankara, izmir, bursa ve adana beşlisiyle büyümüşüz. memleketin adı televizyonda anılınca kıpır kıpır oluveriyor içim.
ardından ne mi yapıyorum ? gözlerimi kapatıp, tekrar istanbul'u dinlemeye başlıyorum.
istanbul hegomanyasından bıkmıs insanın televizyonda kendi sehiri ile ilgili haber duymasıyla ''lan bak bizim sehir ne kadar önemli istanbul haberlerinin arasında kendine nasıl yer buldu'' diye düşünüp sevinmesidir. garip degildir.
istanbulda şimşek caksa diger illere fırtına etkisi yarattıfgı icin istanbul arasından başını kaldırıp haberini yapan sehrinden insan gurur duyar mutlu olur normal.
(bkz: murat kazanasmaz sevmiyorum seni) **
sevinen hatta dugulanan garipler, hatta aslında gariplikleridir bunlar. memleketinde bir cinayet ne bileyim bir tecavüz olmuştur. ama o yine de memleketinin adı geçince duygulanır, onurlanır, heyecan dolu anlar yaşar.
+ lan bak bartın'da bizim liseden bi kıza tecavüz etmişler, haberlerde çıktı.
- (sevinçli ve heyecanlı bir sesle) hadi ya! kimmiş lan hatun?
sanki tüm şehirdekileri tanıyormuş gibi... o kadar heyecanlanır ki duyan da o da tecavüz edecek sanar, o derece.
sen liseyi bitireli 10 sene olmuş. nerden bileceksin ayşe'yi fatma'yı... bilsen ne olacak bi de o var.
bir de bunun memleketinin hava durumu filan verilince sevinen fakat sevincini belli etmeyip normal birşeymiş gibi karşılayan modeli vardır ki o daha güzeldir. ** .
bugünlerde (29 ocak 2009 davos zirvesi) recep tayip erdoğan'ın peres'e sarfettiği cümleler ve forumu terketmesiyle dünya medyasında kaçınılmaz bir haber konusu türkiye oldu. ve her zaman yapıldığı gibi olayı hemen dünya medyasından takip etmeye başladık medya ve millet olarak. iyi kötü nerde türkiye ismi geçse orgazmın doruklarına ulaştık hele ki bir yerde türk bayrağı görmiyeverelim. nedir bu gaza geliş? adam elinde türk bayrağı dünyanın bir köşesinden cihat ilan ediyor biz mutlu oluyoruz, diğer taraftan laf söylüyor biz mutlu oluyoruz. nedir bu kendini küçümseme halleri, memleketinin, ülkenin sana verdiği eziklik bu kadar mı içine dert oldu? türkiye (o kadar da olmasa da) kendini ispatlamış bir ülke. nedir bu ağzından salya saçarak dünya medyasını takip etme aşkı?!
