Son yudumu içtim, gözlerimi kapattım ey huzur seninle baş başayız derken ne münasebet; dertler, kuruntular çıkageldi hay geçmişi siktiğimin dünyası. Velhasıl kelam oturduk dertleşmeye bir dinledim ki ne acınacak haldeymişim. Huzur sandığım batakhaneler meğerse zahiriymiş, gerçek hayatta huzur hiç yokmuş var olan dert ile tasaymış.
Mutfak balkonu olsa da rakı içsem dedim keşke, oysa ne rakı var ne balkon inceden ateşledim bir sigara öylece upuzun baktım camdan sigaranın bok dumanını içime çekerken.
Gittim gittim de buzdolabındaki kavanozdan biraz turşu çıkarıp attım ağzıma, aşeren gebeler gibiydim vay ahvalini siktiğimin memleketi ne güzel kokuyordu keşke insanlar birer birer kıyama uğramasalardı bu topraklarda.
Gül cemallerine ölen milyonlar olan ünlülerin, siyasilerin, topçuların memleketin en güvenli yaşayan insanları olmasına rağmen galeyan içinde korkuya kapılıp memleketi terk etme düşüncelerinin gölgesinde sürünen garip guleba , fakir fukaranın hala ahvale aldırmayıp hayatlarına devam etmeleri dayanılmazdı, baş ağrısı yarattı yok yere ve yine rakıya sevk etti nefsimi.
Siyahtan daha aydınlıktı gece ama çamur kahverengisine yakındı, pis çamurun o mırık dedikleri çamurun öyle pis bir kokusu olurdu ki dayanamazsın, ülkece mırıklara battık be canımız sağolsun, yok maalesef canımız da sağ olmasın çünkü olamıyor vatan sağolsun! Ne için bilen yok.
Anlamsız böyle durumlarda her şey tek var olan; dert, çamur kahverengisi ve mavi, ne mavisi olduğunu bilen bilir.
işin kısası rakı yok rakı bir büyüğü 78 olmuş, gayrı ne zaman içeriz kim öle kim kala.
Tüm hayatını yitirenlere saygıyla…
chp kılıçdaroğlu: besmelesiz eti getirdiler. halka yedirmeye çalışıyorlar.
akp erdoğan: cumhuriyet emin ellerdedir.
mhp bahçeli: hdp' yi bırakın bize gelin.
hdp yüksekdağ: bu vatanı böldürmeceyeğiz.
