şehirler arası otobüsünden inen kişinin, memleketine gitmesi için bindiği o yetmişli, seksenli yıllardan kalma, koltukların birçok yüzü soyulmuş, camları kir ve terlemekten oluşan kafa izlerinin dolu olduğu otobüsün içindeki memleket insanının ve o insanların evlerine götürdüğü memleketlerine has yemeklerinin ham maddelerinin kokularının birleşmesiyle oluşan ve o yörenin otobüslerine ait olan has kokudur.
kurban bayramı akşamı diyarbakır a asker ziyaretine giderken otobüsün mal b.ku kokmasından dolayı muavinin her on dakikada bir otobüse hacı yağı dökmesini ve ergani virajında midemin artık buna dayanamamasını hiç unutamam.
